Gistermiddag ben ik terug gekomen van een wandelvakantie in Schotland. Samen met mijn dochter heb ik de Great Glan Ways gelopen. Vanuit Fort Augustus tot Inverness, overnacht in B&B ’s en één nacht in een hotel. We hebben prima weer gehad van zo’n 17 tot 20 graden, warm genoeg want ’s avonds kon je ons uitwringen :-). Prachtige omgeving met veel klimmen en dalen en vooral het steile dalen was niet zo fijn voor mijn voeten. De laatste twee dagen voelde ik ze heel erg, maar met de support van mijn dochter Esther en Sigrid ( een vrouw die de route ook liep en die we geadopteerd hadden :-)) heb ik het gered! Ik heb wat foto’s uitgezocht om een klein beetje een indruk te krijgen van de omgeving.
Uitzicht vanuit de eetkamer van het eerste logeeradres.
Nog in het bos.
En hier boven de boomgrens met prachtig uitzicht over het Loch Ness.
Het pad voor ons.
En weer dalen, best wel steil naar beneden, rechts onderaan zie je mijn dochter staan.
Een oude brug bij Invermoriston.
Detail van een mooie steen. Onderweg veel planten gezien zoals dop- en struikheide, beenbreek, campanula, orchideeën, manshoge varens, veenpluis. Ook Bonte zandoogjes en een Eribavlinder, heel veel Kleine Vossen. Bonte kraaien en een Rose Wouw, Roodborsttapuiten, Graspiepers.
Wilgenroosjes en daarachter Loch Ness, we hebben Nessie niet gezien… .
De dag nadat we de wandeling voltooid hadden zijn we met een bus naar de Orkney’s gereden. Een tocht van drie uur met de bus, met de boot naar het eiland en over het eiland weer met een bus. Een pittige dag, maar we konden het zittend af en het was de moeite waard.
Vanaf John O’ Groats vertrok het bootje.
De omgeving bij Skara Brae, het best bewaarde dorp uit de steentijd.
De Ring van Brodgar, de ring werd gebouwd rond 2500-2000 BC.
De buschauffeur vertelde honderduit over de Orkney’s, het was een Engelsman die een aantal jaren geleden daar naartoe verhuist is. Er is nauwelijks criminaliteit daar, de deur hoeft niet op slot de postbode legt de post op de keukentafel. Er is een goed ziekenhuis en de huisarts heeft nog tijd voor je en er zijn goede scholen. Voor de universiteit moeten de studenten naar Schotland maar komen altijd weer terug naar de eilanden.
Ik hoop dat je het leuk vond om te kijken en wie weer krijg je er ook zin in.
Hallo Wil, wat doet me dit denken aan Noord-Ierland. Aan dat land heb ik mijn hart verloren, dat zou ook iets voor jou zijn!!
Die pijnlijke voeten ben je inmiddels wel weer vergeten, maar je hebt vast en zeker een schat aan mooie herinneringen vergaard.
Groeten,
Tineke – http://www.natuurfragmenten.nl
Geweldige tocht Wil, en ik krijg er zeker zin in!
Ik heb genoten van deze serie.
Groet,
Willem.
Prachtige impressie van jullie wandeling, Wil. Hele fraaie beelden van wonderschone en (soms) herkenbare plekken en pure natuur. Wij hebben gelukkig ook hele fijne herinneringen aan Scotland, helaas fotografeerde ik toen nog niet digitaal. 😉
Goed om te zien allemaal!!!
Groeten, Larry
Je hebt hier een mooie impressie weergegeven van het gebied waar jullie hebben gewandeld; groots, groen, weids en landelijk én ook nog eens zo oorspronkelijk. Het geheel ademt rust uit, iets dat op veel plaatsen in de wereld schaars en ‘kostbaar’ aan het worden is…
Groet van Anton.