Vlinderen

Niet vogelen maar vlinderen! Dat is leuk maar ook erg lastig…… het beweegt zo 🙂 Een vereiste is dat, als je op pad gaat voor de vlinders, het mooi weer moet zijn. Lekker zonnig en niet teveel wind. Als je denkt er staat niet veel wind, blijkt er toch voor de vlinders teveel wind te staan. Gewoon lekker proberen en kijken hoe prachtig ze zijn!

Eikenpage

De Bruine Eikenpage! Die zie je niet veel. In Bergen weet ik een plek waar ze vliegen! Zie je het rose van het knoopkruid op het lijf en bij het oog?

Bruine Eikenpage

Hier op een Eikenblad, op de terugweg zag ik de vlinder hier zitten en daar wilde ik toch wel voor stoppen. Gelukkig waren we op tijd voor de parkeermeter.

Bont Dikkopje

Het Groot Dikkopje. Wel een gemakkelijk soort om vast te leggen, aaibaar he?

Icarusblauwtje

Icarusblauwtje in tegenlicht.

Duinparelmoervlinder

De Duinparelmoervlinder is verzot op deze bloem, er is een plek in het duin waar heel veel Slangenkruid staat. Daar hebben we de Duinparelmoervlinder en de Kleine Parelmoervlinder gezien.

Kleine Parelmoervlinder

Kleine Parelmoervlinder op Slangenkruid. Ik ga er nog een keer naar toe om ze er nog beter op te krijgen. Ze zitten geen seconde stil… .  Als ik nu een keer vroeg in de morgen ga, bij het ontwaken en opwarmen, dan gaat het misschien wat makkelijker.

 

5 reacties

  1. Je hebt ondanks de wind toch een prachtige serie gemaakt, Wil. Prachtige soorten, in mooie kleuren en composities. Fijn werk om te zien.

    Groeten en veel succes en plezier bij je volgende poging,
    Larry

  2. Vlinders vind ik niet alleen zeer fotogeniek, maar ook heel fascinerend om naar te kijken. Het toeval wilde dat ik met mijn echtgenote tijdens een wandeling door de duinen van Groet naar Hargen door haar gewezen werd op een vlinder die zich schijnbaar zat op te warmen in de ochtendzon. Ze vroeg me of ik de naam ook wist, maar die moest ik haar schuldig blijven. Ik zei nog wel dat het koppie me aan de familie van de icarissen deed denken… Nu zie ik ‘m terug op je eerste foto en weet dus dat het de Bruine Eikenpage was waar we naar hebben gekeken. Leuk, om op deze manier nog achter de naam van een vlinder te komen. Je hebt hier een mooie serie geplaatst. Ik deel het gevoel met je dat je nog betere foto’s kunt maken als de omstandigheden beter zijn, maar het blijft lastig. Zelf wil ik ze graag met de vleugels open fotograferen, maar dat is wanneer ze actief zijn….een hell of a job…

    Groet van Anton.

Reacties zijn gesloten.