Onze zoon en schoondochter wonen op bijna 2,5 uur rijden hiervandaan en gisteren zijn we er voor het eerst sinds half februari weer geweest. Het weer was prachtig en zodoende konden we buiten op 1,5 meter afstand van elkaar blijven. Ik vind het maar niks dat ik ze niet kan knuffelen en denk nu bij mezelf het had toch wel gekund… Maar laat ik blij zijn met die prachtige dag met elkaar. Ze wonen erg mooi met bomen rondom en er wordt in alle nestkastjes gebroed en gevoerd door kool- en pimpelmezen. Een stel koolmezen gaan al jaren in de brievenbus broeden en dat waren ze dit jaar ook van plan totdat Niels een kastje in de boom hing en direct verkozen ze dat als nestgelegenheid.
Ja, wat heeft dit nu te maken met de titel “Grutto op paal?” Nou, het is gewoon fijn dat onze kinderen ook zo genieten van alles in hun omgeving en dat het jammer is als je dat niet ziet.
Zo fietsten we vorige week in de polder en ontdekte ik deze Grutto op de paal, prachtig tegen de achtergrond van Boterbloemen en Fluitenkruid. We stapten af en ik pakte mijn camera, de vogel bleef rustig staan en ging ook steeds relaxed met de kop in de veren. En ik merkte dat heel veel mensen niets zien, die denderen maar door en dat snap ik gewoon niet. Maar ja, waar maak ik me druk om er zijn ergeren dingen in de wereld. Maar ik zou echt niet zonder deze belevingen kunnen.
Mooie compositie zo op dat paaltje en die bloemen ervoor.
Hoi Willie,
heerlijk dat je kinderen er ook zo van kunnen genieten (dat deed mijn kleinzoontje ook zo lekker).. Je foto van de Grutto op de paal met die prachtige achtergrond van fluitekruid is echt een juweeltje 😀
Dat is een juweeltje van een foto! Heerlijk mooie grutto en dan die achtergrond, fantastisch.
en inderdaad, net als jij zou ik niet zonder kunnen. Het in de natuur zijn en het genieten van die prachtige natuurmomentjes.
ohh, mooi. Jij hebt hem al….de grutto op paal. Ik ben afgelopen week twee keer naar een weidevogel gebiedje gegaan voor de grutto of tureluur op paal…… maar ze zaten allemaal nog luidruchtig in het hoge gras. In dit gebied wordt niet gemaaid, weidevogels genoeg, maar niet zichtbaar….. Mooie foto van de grutto….. hopelijk gaan ze dit jaar veel pullen groot brengen.
groetjes Ghita
Wat een heerlijke plaat weer Wil. Hier kan ik echt van genieten. En idd je moet er soms de tijd voor nemen in deze tijd van stress en onze haasteconomie. Alles moet gister af zijn en dan vergeten we dit deze prachtige natuur die wij rijk zijn hier in Nederland. Fijn weekend!
Het is een mooi verhaal. Jammer dat ze zo ver weg wonen, maar wel heerlijk dat je ze hebt kunnen zien en spreken. Ze hebben daar dus een heerlijk plekje. Volgende keer gewoon knuffelen hoor.
Ik heb het inmiddels los gelaten dat ander mensen niets hebben met de natuur of met de vogels. Wij genieten er wel van. Ik vind het stiekem ook wel fijn dat niet iedereen naast mij komt te staan om hetzelfde object te fotograferen. 😉
Afgelopen week stond ik hier dichtbij te fotograferen bij lepelaars. Er stond daar ook een andere amateurfotograaf. We raakten gezellig aan de praat want de lepelaars stonden ver weg en hadden geen last van ons. Maar ik heb ook wel meegemaakt dat fotografen helemaal niet vriendelijk waren en elkaar het licht niet in de ogen gunden, in dit geval beter gezegd elkaar de vlinder niet in de zoeker gunden. Dan is het op dat moment niet samen genieten, maar een strijd ieder voor zich.
Jij hebt in ieder geval prachtig de grutto gevangen en wel in de mooiste pose die er is.
Fijn weekend.
Hij is weer mooi, Willie. Zo zie ik de grutto het liefst, de koning van de weide op zijn troon. Het is mij dit jaar nog niet gelukt om hem zo te portretteren. Volgende week hoop ik weer een dagje tussen de weidevogels door te brengen. Ook hier in Fryslân moet ik helaas steeds verder rijden om grutto’s te zien.