Rietgors

Regelmatig loop ik op mijn ‘local path’ het Kwakelpad, dichtbij huis, kost geen energie maar geeft energie! Vorige week aan het eind van mijn wandeling op het pad, hoorde ik de Rietgors en even later zag ik hem ook zitten op een boerenhek. Heel voorzichtig ben ik er heen gelopen en met de camera voor mijn hoofd kon ik steeds dichterbij komen. Het lijkt wel dat als ze je gezicht niet zien en heel rustig blijft, de vogel ook rustig doorgaat met waarmee hij bezig is. Eerst was ik blij dat ik een foto had, maar al snel kon ik de vogel met verschillende achtergronden fotograferen.

rietgors

Hier een rustige achtergrond.

 

rietgors

Zingend en wat dichterbij.

 

rietgors

Nu meer lucht en weinig groen.

 

rietgors

En toen werd ik wat creatiever en koos de wipwatermolen (zwart) als achtergrond.

 

rietgors

Het rood is van daken van huizen en verder werd het licht ook steeds mooier.

 

rietgors

Een stukje naar rechts.

 

rietgors

En links.

En toen kwamen er wat druk pratende dames aangelopen en vloog de vogel weg. Maar ik vond het erg leuk om zo bezig te zijn met één enkele vogel!

4 reacties

  1. Het lijkt wel een fotoshoot in een fotostudio, zo kon je in alle rust je gang gaan.
    Dat van die camera voor het gezicht is mij ook al een aantal keren opgevallen, bijzonder is dat.
    De hele serie vind ik zeer geslaagd, de laatste foto is qua compositie mijn favoriet. De foto van de zingende rietgors vind ik ook heel mooi.

  2. Mooi hoor, de ene foto is in deze serie ook alweer mooier dan de andere. Na lang beraad ga ik uiteindelijk voor de vierde en de laatste foto.
    Dit soort momentjes, waarbij je stapje voor stapje wat dichterbij kunt komen – nu eens wat naar links of naar rechts, dan weer wat hoger of lager – dat zijn eigenlijk de mooiste momentjes. Ik heb dat een paar keer mogen beleven met een grutto. 🙂

    Ja, Jan dat zijn hele mooie momenten om zo rustig te kunnen fotograferen.

Reacties zijn gesloten.