Het is leuk om spontaan op pad te gaan en maar kijken wat er op dat pad komt. Dit keer was dat in polder Zeevang waar heel veel smienten, kieviten en goudplevieren zitten. In mijn hoofd heb ik een beeld van vogels die massaal de lucht ingaan. Er vlogen wel vogels de lucht in, maar niet massaal genoeg …
Na wat heen en weer gereden te hebben, zag ik deze grote zilverreiger in een sloot staan. Hij klom omhoog het grasland in en ging in een houding staan waarvan mijn vogelmaatje zei:” Die gaat zo vliegen.” Daar heb ik op geanticipeerd en ja hoor, hier het resultaat!
De foto is schuin tegen de zon ingenomen, ik ben blij met het resultaat.
Gistermiddag heb ik twaalf foto’s opgehangen in het Buitencentrum Schoorl. De maanden december en januari kun je ze bekijken. Het centrum is leuk, er is een winkel en restaurant en natuurlijk kun je in de duinen heerlijk wandelen. Gaat dat zien:-)
Met dank aan manlief zonder hem zou ik het niet voor elkaar krijgen.
Leuk dat je een soort van expositie hebt Willie 🙂
Je vliegende zilverreiger is echt heel mooi. Dit is lang niet gemakkelijk en ook het wit is niet echt gemakkelijk om te fotograferen.
Groetjes
Prachtig dat licht door die ene vleugel, fraaie foto.
Inderdaad mooi dat licht door de vleugels echt super. Fijn dat het jou wel gelukt is. En natuurlijk ga ik een keertje kijken naar deze serie opnames van Wil in het buitencentrum van Schoorl. Ben erg benieuwd. Groetjes Marcel
Gefeliciteerd met je tentoonstelling
En het is vast en zeker de moeite waard om ze te bekijken, maar helaas wel erg ver weg !!
Fraai resultaat, Wil. Mooi, het licht door de vleugel!
Veel succes met je expositie, hartstikke leuk!!!
Groeten, Larry