Sneeuwklokjes

Het Weerepad waar ik bijna alle dagen loop, verkleurd naar wit, wit van de sneeuwklokjes. De komende weken zal het steeds witter kleuren en dat is wel erg leuk om te zien. Meestal heb ik mijn camera bij me met telelens en ik heb daarmee geprobeerd een paar foto’s te nemen van de sneeuwklokjes. Camera op de grond, kantelschermpje naar beneden en puzzelen maar, puzzelen hoe groot de afstand moet, zijn er niet teveel hinderlijke sprieten en kniel ik niet in de hondenpoep.

sneeuwklokje

 

sneeuwklokje

 

In onze boekenkast staat nog een leuk boekje “Plantengroei en bloei” uit vervlogen tijden. We hebben dat misschien wel dertig jaar terug gekocht in Drenthe bij ’t Blikken Pannechie, ik hoop dat de schijfwijze goed is. Een boerderij met een gedeelte winkel met allerlei leuke hebbedingetjes. Ik laat een foto zien van het boekje.

 

boekje

boekje

 

Ik vind dit zo enig, een boekje van 90 cent en wij hebben er vijf gulden voor gegeven. Af en toe pak ik het en nu zag ik een mooi gedichtje over sneeuwklokjes instaat. Dat heb ik overgetypt, het is echt leuk om te lezen.

 

 

Sneeuwklokjes

Bij vroege voorjaarszonneschijn
Dan luiden er lieve klokjes klein:
“Bim, bim, bam”
Zij wieg’len zachtkens heen en weer
Op slanke steeltjes, rank en teer:
“Bim, bim, bam!”

Maar dwar’len vlokken door de lucht,
Dan zwijgt dra het zoete klokgerucht:
“Bim, bim, bam!”
Tot weer de zonne vriend’lijk lacht;
Dan luiden z’ allen lief’lijk zacht:
“Bim, bim, bam!”

Het domm’lend bijtje rekt zich uit
En luistert naar het kling’lend klokgeluid:
“Bim, bim, bam!”
’t Verlangt naar warme zonneschijn
En fluistert: “Zou ’t al lente zijn ?”
“Bim, bim, bam!”

N. Voerman

7 reacties

Smient (Anas penelope)

Gisteren ben ik naar De Zeevang gereden omdat ik zin had vogels te zien 🙂

Tot in de 13e eeuw was de Zeevang – de naam zegt het al – gevangen door de zee. Toen de zee eenmaal buitengesloten was, ontstond er een patroon van lange, smalle graslanden, brede sloten en lintdorpen op de dijken. De grutto voelt zich hier thuis. In het voorjaar zijn de weidevogels vanaf de klemweg goed zichtbaar. In de winter vind je hier een grote rijkdom aan groepen overwinterende vogels.

Toen ik er bijna was, kon ik niet verder, er was een wegomlegging, dus via Keulen naar Aken gereden en de tank was ook nog bijna leeg. Nou ja uiteindelijk ben ik er gekomen en moest het stellen met heel veel smienten die daar overwinteren. Schuwe eenden zijn het, als je rustig aan komt rijden raken ze al in paniek, dus rustiger dan rustig gedaan. Ik reed op een doodlopend stuk en daar komt verder niemand, dus hoefde ik me niet opgejaagd te voelen. Vanuit de auto een paar foto’s genomen, twee laat ik er zien en de derde foto heb ik jaren geleden een keer genomen vanuit een laag standpunt.

De smient wordt om zijn kenmerkende roep ook wel ‘fluiteend’ genoemd. In Nederland broeden slechts enkele paartjes, maar in de winter is de smient talrijk aanwezig. Smienten komen vanuit Scandinavië en Siberië naar Nederland om te overwinteren. Een aanzienlijk deel van de Noordwest-Europese populatie overwintert hier: het zijn er honderdduizenden. Daarom heeft Nederland een extra verantwoordelijkheid om voor de smient te zorgen. Op een winteravond is hun alleraardigste, fluitende roep te horen als smienten overvliegen: op weg naar het zuiden of op weg naar de graslanden, om hun buikjes vol te eten.

 

smient

 

smient

 

smient

 

 

 

 

 

9 reacties

Drie dagen B&B

Van onze zoon kregen we drie dagen B&B aangeboden op de Zuidkamp in Enschede.

 

Zuidkamp is de voormalige legerplaats die hoorde bij de vliegbasis Twenthe. De legerplaats had een oppervlakte van 45 ha. en ligt een paar kilometer ten zuiden van de voormalige vliegbasis.

Het kamp werd in de Tweede Wereldoorlog in opdracht van de Luftwaffe aangelegd tegelijk met de ombouw van het burgervliegveld tot Fliegerhorst. Zuidkamp was zo opgezet dat het vanuit de lucht leek alsof onderdeel was van het Twentse essen- en coulisselandschap. De gebouwen zien er echter niet typisch Twents uit, maar zijn ontworpen naar de nationaalsocialistische ideeën van de Reichsheimstättenamt.

Na de oorlog nam de Koninklijke Luchtmacht zijn intrek in Zuidkamp en breidde de bebouwing geleidelijk uit. Met het vertrek van de luchtmacht van de vliegbasis werd ook het Zuidkamp gesloten.

Tegenwoordig is het Zuidkamp onderdeel van het stedenbouwkundige plan ’t Vaneker. Er zijn vele luxueuze nieuwbouwprojecten gerealiseerd. De originele bebouwing is echter nog altijd te herkennen ondanks vele ingrijpende verbouwingen.

 

Wij logeerden in B&B Hospitaliteit, dit gebouw moest in de oorlog vanuit de lucht op een ‘ziekenhuis’ lijken, vandaar de naam!

hospitaliteit

hospitaliteit

Robert en Christel hebben al veel werk verzet en nu zijn er inmiddels twee kamers en een appartement gerealiseerd. Ik neem jullie mee tijdens een wandelingetje in de omgeving.

 

zuidkamp

De laatste jaren zijn er veel nieuwe huizen gebouwd, de een nog groter dan de ander. Links op de foto staat een nieuw huis en rechts achter de bomen, in de bocht een schattig ouder huisje.

 

schuurtje

Een schuurtje begroeid en vervallen…

 

knotwilg

Links van de knotwilgen slingert een beekje.

 

zuidkamp

Dit moest in de Duitse periode een ‘kerk’ voorstellen, deze is verbouwd tot mooie appartementen.

 

zuidkamp

Boven een drietal ‘boerderijen’  van binnen verbouwd, van buiten meest oorspronkelijk, mooi nog met de oude bomen eromheen.

 

kei

Een kei mooi begroeid met mos.

 

zuidkamp

Ja, en dan dit huisje, gebouwd eind dertiger jaren in opdracht van een echtpaar. Zij hebben er een paar jaar ingewoond en werden er in de oorlog door de Duitsers uitgezet.  Later hebben er Engelse militairen ingezeten, toen weer het echtpaar, waarvan de man kort daarna overleed. Vervolgens hielden Nederlands militairen van de luchtmacht er kantoor, daarna werd het antikraak bewoond.

En toen op een dag liep mijn zoon daar hard en zag dat het te koop stond…  . En zoon en schoondochter wonen daar nu met veel plezier, al ruim zes jaar en hopen er oud te worden! En wat ik al schreef er worden veel nieuwe huizen gebouwd maar dit blijft het mooiste huisje. 🙂

 

ps Op de website van de B&B kun je bij  ‘Geschiedenis ‘ een uitgebreide uitleg lezen over de voormalige legerplaats.

8 reacties

Takken met daartussen Ransuilen

Zondag sprak ik tijdens een ommetje een kennis en die vertelde dat er op Geestmerambacht ransuilen gezien waren in een grote boom. En daar zijn alleen maar grote bomen … Dus besloot ik mijn dochter te appen met de vraag of ze mee wilde gaan, zij ziet altijd zoveel en zo goed :-). Dat wilde ze wel en een kwartier later pikte ik haar op met de auto en reed die kant op. Het leek een beetje op te vallen bij een andere wandelaar dat we zo bij de bomen omhoog keken. Ze vroeg tenminste: “Wat zien jullie?” Niets, maar we zoeken de ransuilen. Nou een kilometer verderop had ze mensen zien staan met verrekijkers en camera’s, daar zal het wel zijn. En dat bleek ook zo, veel mensen genoten van de uilen in de boom. Het was wel even zoeken, eerst zagen we er twee, toen drie en vier en vijf en zes.

Die vogels zaten erg hoog en in de takkentroep, dus het zijn takkenfoto’s geworden. Maar het was wel gaaf om te zien!

ransuil

 

ransuil

10 reacties

Kerstmis 2021

Fijn dat je afgelopen jaar mijn blog bezocht hebt! Dank daarvoor. Ik wens iedereen alle goeds deze dagen en in het nieuwe jaar, hopelijk staan we er volgens jaar beter voor.

 

Pimpelmees

8 reacties