Maandagmorgen, de laatste ochtend van de twee weken, in het huis van zoon en schoondochter, zat ik buiten voor me uit te staren. Een beetje weemoedig want het was weer zo fijn om daar te zijn ondanks dat het zo vreselijk warm was. Elke dag ging ik wel lopend of met de fiets een rondje op jacht naar vogels 🙂 En elke dag werden we uitgelachen door de Groene specht, maar zien ho maar. Ja, één keer kon ik hem in de vlucht volgen en heel in de verte ging de vogel op een boom zitten. Een bewijsplaatje…
Maar toen, maandagmorgen hoorde ik geklop, ik keek opzij en daar zat de Groene specht. Ik had mijn camera niet naar buiten meegenomen omdat ik de moed al had opgegeven iets leuks te kunnen fotograferen. Maar ja, die spechten zijn zo schuw, kon ik wel opstaan en de camera halen? In de Wil houding, dat is laag bij de grond, naar binnen gegaan en weer naar buiten geslopen, hij zat er nog! Heel rustig gaan fotograferen en ietsjes dichterbij kunnen komen. Als hij een klik hoorde keer hij wel even om maar ik heb een serie kunnen nemen.
Ik was en ben er zo blij mee, kon wel een gat in de lucht springen. Hier in mijn woonomgeving zie of hoor ik ze nooit, echt een fijne afsluiting van de vakantie!
6 reacties