wil naar buiten

Wat een verrassing was het toen ik gisteren het gordijn open schoof, er lag een prachtig laagje sneeuw. Al heel snel besloot ik een rondje te gaan lopen, de sneeuw knisperend onder mijn schoenen, heerlijk! En omdat het er naar uitzag dat het niet lang zou blijven liggen, besloot ik ook snel in mijn achtertuin te gaan fotograferen. Elke dag zitten er veel vogels en als ik schuil in de achterdeur gaan staan, lukt het me om de vogels op de gevoelige plaat te zetten. De Ringmussen weten onze tuin ook te vinden, soms tel ik er tussen de vijftien en de twintig. En ze zijn zo mooi!

De camera had ik op statief gezet, 500mm erop en overbelicht. Hier onder zie je de resultaten.

Hier zie je nog een laagje sneeuw op de takken, een uur later was het gesmolten.

Toch leuk een beetje winter, hoewel het vandaag erg moeilijk liep op straat. Ik moest een paar keer op pad, het was erg glad en ik was blij weer heel thuis te zijn.

Afgelopen zaterdag moest ik er even uit, even ontstressen en waar kan je dat beter doen dan aan het strand. Lekker warm ingepakt want de noordoostenwind was fris. Ook maar de regenbroek aangetrokken want af en toe regende het, er kwam zelfs een regenboog boven de zee. En de regenbroek zou ook van pas komen als ik zou moeten bukken voor een of ander vogeltje :-). En ja hoor, na een kilometer of drie zag ik een Drieteenstrandloper langs de zee. Ik vroeg me nog af of ik voor één zo’n vogeltje mijn camera zou pakken, toch maar gedaan en wat foto’s gemaakt. Bij de strekdam aan gekomen zat er een groepje drieteentjes bij elkaar. Op afstand gaan knielen en zo kon ik wat leuke plaatjes maken. In mijn archief heb ik honderden foto’s van dit soort maar het blijft altijd een sport de snelle rakkers vast te leggen. Hier op deze foto zijn ze lekker aan het rusten en dan kost het weinig moeite.

Drieteenstrandlopers.

Laatst fietste ik naar huis na het boodschappen doen en zag in de vijver een eend zwemmen en ik dacht gelijk “Zie ik daar een grote zaagbek?”. En jawel hoor, mannetje Grote Zaagbek, ook wel boterbuik genoemd. Ik ben snel naar huis gefietst, boodschappentas op het aanrecht gezet, camera gepakt en een plastic zak op op te zitten gepakt. Bij de vijver zo laag mogelijk gaan zitten en op een gegeven moment kwam de zaagbek wat dichterbij.

De Grote Zaagbek mooi in het gekleurde water, later heb ik hem niet meer gezien.

Om dat ik daar toch zat, heb ik het Kuifeendje ook op de foto gezet. Normaal vind ik die zo schuw, maar als je een poosje zit, lijken ze wel aan de mens gewend te raken.

De kleuren in het water maken de foto vind ik.

De Krakeend zwom ook nog voorbij, met deze soort gaat het heel goed!

Krakeend

Tot slot een Fuut in winterkleed, deze foto heb ik sterk onderbelicht wat wel een mooi effect geeft.

Ik wens je heel fijne feestdagen toe en hartelijk dank voor het kijken en reageren op mijn blog.

Hoe vergaat het jou met dit regenachtige weer? Voor mij duurt het te lang, ik ben te vaak kletsnat geregend de laatste dagen. Zo vanmorgen ook, ik moest even boodschappen doen met de fiets en kwam doornat thuis. Na de lunch leek het lichter te worden, maar nadat ik mijn jas aan had, begon het alweer te plenzen. Tegen mijn man zei ik sorry, maar ik word er chagrijnig van… Die lieve schat loopt al weken krom vanwege een beknelde zenuw, dus als er iemand chagrijnig zou kunnen worden is hij het wel. Maar ik herpakte mezelf en besloot vanuit de achterdeur foto’s van de vogels in de tuin te maken. En zo kon ik een een mooi Pimpelmeesje in de krentenboom vastleggen.

Ach, hier word ik weer blij van, zo’n mooi vogeltje!

In de Haagbeuk kwamen wat Huismussen gezellig kwebbelen.

En toen, toen…….brak er paniek uit, alle vogels uit de tuin vlogen deze Haagbeuk in en wat denk je? De SPERWER bracht een bezoek en plop die zat opeens voor me in de krentenboom.

Mevrouw bleef lang genoeg zitten voor een paar foto’s, helaas had ik teveel millimeters 500, dus snik, staan de poten er niet op. Maar mijn chagrijnige bui is voorbij 🙂

De foto hierboven heb ik gecropt, wat een blik he?