Er zitten nu dagelijks een stuk of vier groenlingen in de achtertuin. Af en toe gaan ze op een takje in de krentenboom zitten en vanuit de kamer is dat mooi om te zien. Zo wilde ik er een op de foto zetten, ha, ha, willen… we kunnen zoveel willen. Maar nog net voordat ik helemaal verkleumd was, kon ik deze foto maken. Er ligt nu een laagje sneeuw op de grond en dat belicht de vogel zo mooi. Onderstaand beeld had ik voor ogen en als dat dan ook nog lukt…
Rheebruggen is een buurtschap vlakbij Ruinen en daar hebben we tijdens een week Drenthe een wandeling gemaakt. Het was erg grijs in de lucht, dat kun je aan de foto’s zien, maar het was droog en goed wandelweer.
Die mooie oude boerderijen en huizen moeten maar goed bewaard blijven, er zit zoveel geschiedenis in. Zo’n pad vind ik ook zo mooi met al die stenen in verschillende groottes. Wat zullen daar veel stappen liggen…
8 reacties
Dit weekend mochten we met zijn allen tuinvogels tellen. Ik ben ervoor gaan zitten en het resultaat zie je hieronder. Er zijn weleens drukkere jaren geweest, maar elke vogel telt, zullen we maar zeggen.
Pimpelmees 2
Koolmees 2
Vink 1
Groenling 3
Ringmus 5
Spreeuw 1
Merel 1
Roodborst 1
Meneer vink (Fringilla coelebs)
10 reactiesVanmorgen werd ik door Marcel opgehaald om op zoek te gaan naar baardmannetjes. We besloten om naar Uitgeest te gaan en daar in het gebied van LNH en staatbosbeheer te kijken. Maar je zult, de titel gezien hebbende, wel kunnen raden dat de baardmannen het af lieten weten. Laatst had ik al een tip van Anneke van quilt bee gekregen, ze zouden bij het Geestmerambacht zitten. Zes kilometer heb ik lopen sjouwen zonder resultaat. Helemaal niet erg, het moet niet allemaal vanzelf gaan. Bij Uitgeest heb ik de grote zilverreiger kunnen fotograferen, er is altijd wel iets moois onderweg te zien.
Een beauty in een rommelige omgeving, ik houd er wel van.
Weer thuis besloot ik toch nog even naar het Weerepad te lopen, camera mee. Daar zit heel vaak een grote zilverreiger (Ardea alba) en nu dus weer.
Hier gebroederlijk of zusterlijk naast elkaar.
Om later weg te vliegen en in het land te gaan staan. Steeds kwam ik dichterbij en kon wat foto’s maken.
De poot gracieus omhoog.
De vogel vloog toch weer verder het land in en landde verderop.
Wat was het genieten gistermorgen in de duinen bij Bakkum/ Castricum. Een hele witte wereld doordat alles met rijp bedekt was, prachtig. We hadden de auto bij bezoekerscentrum De Hoep neergezet en zijn van daaruit gaan lopen. We wilden graag de wilde zwaan (Cygnus cygnus) zien en fotograferen, dus liepen we richting het infiltratiegebied. Daar aangekomen zagen we al snel wilde zwanen op een laagje ijs lopen. Deze gingen helaas al snel op de vleugels nog voordat we onze camera’s in de aanslag hadden. Niet getreurd, we zouden nog kansen genoeg krijgen.
Bij het Hoefijzermeer heette een brilduiker (Bucephala clangula) ons welkom.
Om daarna weer weg te zwemmen, dit is het mannetje.
Bij het Hoefijzermeer staat een vogelkijkhut, daar zijn we even gaan zitten en werden we getrakteerd op een roerdomp (Botaurus stellaris) en twee waterrallen (Rallus aquaticus). Erg leuk om te zien maar om te fotograferen niet ideaal. Krappe gaten en erg hoog en mensen die in en uit lopen en teveel en te hard praten.
In een van de wateren van het infiltratiegebied zwom een grote zaagbek (Mergus merganser) dit is het vrouwtje.
En dan nu de wilde zwanen (Cygnus cygnus) hier pa, moe en drie kinderen. Dit vind ik zelf een prachtige foto, lekker soft en het geel van de snavels springt eruit.
Hier zwemt de familie verder en is het beeld wat grauwer maar ook wel sfeervol.
En dan is het tijd om naar huis te gaan en altijd vind ik het weer moeilijk om afscheid te nemen van dit prachtige gebied. Maar wat is het heerlijk om zo rond te lopen en te genieten van al het moois.