Begin april maakten twee pimpelmezen aanstalten om het nestkastje in de achtertuin te bezetten. Wat waren ze druk met het verzamelen van geschikt materiaal. De met mos begroeide steen plukten ze bijna helemaal kaal en af en toe zag ik ze met de mooiste veertjes in de snavel. Dat moest wel mooi worden daarbinnen!
Daarna was het een tijdje rustig en ik vroeg me af of het nog wat zou worden. Waarschijnlijk had de koude periode er iets mee te maken, je zoekt toch naar een verklaring. En, ja hoor, in mei maakten ze de inrichting af, legde mevrouw de eieren en werd er gebroed. Niet dat ik daar iets van gezien heb, hadden we er maar een webcam in moeten hangen :-). Begin juni hoorden we “stemmetjes” en die werden met de dag duidelijker… De ouders vlogen af en aan met spinnetjes en rupsen. En acht juni was het zover…een klein koppie kwam nieuwsgierig uit het vlieggat.
Even daarna vloog de vogel richting dak en toen naar beneden naar de haag. Een kwartier later nummer twee en nog een kwartier later waren ze allebei doodgebeten door de buurkat………………………………….
Je wilt niet weten hoe vreselijk kwaad ik was/ben op die kat. De tranen stonden in mijn ogen en ik ben heel hard een rondje in de polder gaan fietsen om mijn woede kwijt te raken.
Er zaten natuurlijk nog wat jongen in de kast, maar de ouders hebben een halve dag geschreeuwd en om de kat heen en weer gevlogen. Na een dag werden de anderen weer mondjes maat gevoerd. Vrijdag waren we de hele dag weg en toen we thuiskwamen was er geen pimpelmees meer te zien of te horen. Ik zal nooit te weten komen of er nog een vogel goed uitgevlogen is. Vanmorgen heeft manlief de kast opengemaakt en er lag een dood maar wel volgroeid pimpelmeesje in. Ik hoef geen broedsel meer in mijn tuin te hebben wat een gedoe.
Ik sluit af met een fleurige foto voor de vrolijke noot en ter nagedachtenis aan een paar schattige vogeltjes.
o jeetje, wat een verhaal, het begon zo mooi, met prachtige foto’s ook,maar wat een triest einde. Tja, die kat kan er ook niets aan doen, maar toch snap ik dat je boos en verdrietig was, arme kleine pimpelmeesjes.
groetjes Ghita
Ohhhh…. altijd zo jammer als de kleintjes gelijk worden opgegeten/dood gemaakt door de kat. Hebben we een keer gehad en daarna zijn er gelukkig wel goede nestjes uitgekomen en weggevlogen. De kleintjes verschuilden zich onder de varens en daar kwamen de ouders ze nog even voeren.
Je laatste foto van de papaver/klaproos is werkelijk fantastisch!
Groet, Helma
Een leuk verhaal met een heel vervelend einde, Wil en ik kan me je kwaadheid goed voorstellen. Maar ja……………. Leuke foto’s van de pimpelmezen en een prachtige afsluiter!
Groeten, Larry
Mooie serie met een treurige afloop.
Prima opnames van dit helaas slecht afgelopen gebeuren. Het is en blijft een probleem die katten. Ook ik was in alle staten, toen de kat van de buren de ijsvogel bij ons achter te pakken nam!
Groet Peter
De natuur is hard, zei mijn buurvrouw in Zaandam, altijd. Inmiddels ben ik erachter, dat het echt zo is. Jouw verhaal bevestigt dit. Het valt niet ,mee, als je het ziet gebeuren. Dat is nou eenmaal de realiteit. Niet mooi. Je foto’s zijn wel heel mooi.
Gruoetjes Agaath
Ach, wat erg hè en dat vlak onder je neus en je kon er niets aandoen….grrrr…die machteloosheid hè ?
Maar je hebt wel erge mooie foto`s gemaakt
Groet Marcel
Prachtige foto’s en wat een geslaagd moment. Alleen het is wel wreed om te lezen dat een huiskat dit veroorzaakt en zeker als je weet hoeveel moeite en energie de ouders in een broedsel steken. Sommige mensen weten niet wat ze er mee aanrichten om hun huiskat buiten te laten lopen en uiteindelijk eten ze de kleine pimpeltjes niet op er wordt alleen maar mee gespeeld. Maar goed ik heb ook katten in de tuin en nestkasten en toch komen daar ook jongen vogels uit die het wel redden maar het blijft niet leuk.