Het is misschien al twintig jaar geleden dat ik voor het eerst een roodborsttapuit hoorde. Manlief en ik liepen langs een kustpad in het westen van Engeland en hoorden steeds een apart geluid. Toen we vroegen aan andere wandelaars wat dat was, vertelden ze dat het de Stonechatter was. Je hoort als het ware steentjes tegen elkaar aan ketsen. Het is grappig maar zoiets vergeet je dan ook niet meer. In de duinen hoor je ze meestal eerder dan dat je ze ziet.
Vanaf september oktober vertrekken ze naar Frankrijk, Noordwest Europa en Noord Afrika om in februari weer terug te keren naar hun broedgebied. In de tussentijd heb ik altijd de foto’s nog 🙂 Hieronder plaats ik een foto die ik zelf erg mooi vind.
Deze foto is zeker heel erg mooi.
Ik zie ze ook niet vaak dus dit is dan weer even genieten voor me 🙂
Groetjes
Het hoeft niet altijd close te zijn, dat bewijst deze prachtige foto.