Een paar weken geleden hoorde ik weer de eerste Tjiftjaf in het dorp en al snel hoorde ik er meer en meer. Meestal zitten ze hoog in een boom of in struiken, best wel lastig om te ontdekken. Tijdens mijn dagelijkse rondje neem ik meestal mijn camera mee, je weet immers maar nooit. Bij de begraafplaats in het dorp hoor ik ze ook wel elke dag, dus ik besloot daar wat rond te gaan lopen. Dat doe ik eigenlijk nooit, wel in de plaats waar ik geboren ben en mijn ouders liggen. Dan lees ik al die namen van de mensen die ik gekend heb en komen herinneringen boven drijven. Eigenlijk is het goed dat ik dat hier ook doe en vanwege het gezang van de Tjiftjaf is dat ook gebeurd. Niet dat het me een foto opgeleverd heeft, maar dat is ook weer niet het belangrijkste.
En dan…gistermiddag… ik kijk opzij de tuin in en daar zit zo’n klein “barreltje” heerlijk te badderen. Nou dat is genieten hoor, zachtjes de camera gepakt en een serie foto’s gemaakt. Wat een badderend vogeltje al niet voor een mens kan doen!
Waar je gedachten al niet heen gaan dan hé.
ik ben zelf ook vaak op het kerkhof (mijn kleinzoontje en mijn vader) en ook daar zie ik vaak vogels. Nu kwam deze mooie tjif dus gewoon in je eigen tuin 🙂
Echt weer zo’n momentje waarbij het geluk aan je kant is fraaie opnamen.
Goedemorgen Wil…sorry deze opnames ben ik helemaal vergeten maar het ziet er weer top uit. Vooral de eerste opname met het opborrelende water en natuurlijk de mooie fjiftjaf maken het een bijzonder geheel en ook de achtergrond mag er zijn. Oftewel je hebt er weer een geslaagde serie van gemaakt. Fijne dag. Groet Marcel
Oh wat mooi om dit vogeltje te kunnen bewonderen! Zo prachtig.
Een prachtige serie.
Ga je op zoek dan vind je niets en later wordt het onderwerp je zo in de schoot geworpen.
Geweldig en zo dichtbij !!
Daar word je toch helemaal blij van he ??
Een serie die de dag kleurt, heel mooi.
Soms helpt zoeken helemaal niet en moet je gewoon je gelukje afwachten. 🙂