Ik laat je drie foto’s zien vanuit het archief. Het is wel goed om daar af en toe in te kijken en de dingen weer te herbeleven. Zoals de keren dat ik naar de Hondsbossche Zeewering reed en daar op de basaltblokken leuke vogels kon spotten. Het was dan een hele toer om erbij te komen, klauterend over de stenen. Nu is het een heel breed strand geworden wat ook weer zijn charme heeft.
De Tapuit (Oenanthe oenanthe) de Latijnse naam kan ik ook makkelijk onthouden, net als Pica pica,,, de ekster en nog wat andere…Maar hieronder dus twee staatsieportretten van de Tapuit en één tussen de grassen.
Het is zo’n mooie vogel.
Deze is plat op mijn buik liggend genomen. De dag daarna heb ik altijd hoofdpijn omdat die houding helemaal niet goed is voor mijn nek. Maar ja…
Mooi vogeltje zonde om die in het archief te laten zitten.
Wat zijn dit weer prachtig mooie foto’s van de tapuit
Hoi Willie
Wat een mooie foto’s, vooral de laatste tussen het gras is schitterend.
groetjes Ghita
Deze tapuit is sowieso al een mooie vo9gel.
Deze heb je echt heel mooi kunnen fotograferen maar die laatste in het hgras is wel mijn favoriet 🙂
Alle drie de foto’s vind ik prachtig.
Handig dat je zo’n rijk gevuld archief hebt.
Dat van die nek herken ik wel. Het moeizamer overeind komen heb jij dat ook?
Fijn weekend!
Bijzonder fraai Wil. En wat een heerlijke belichting…en wat een achtergrond….echt super. Kom maar op met de volgende uit het archief. Groet Marcel
Wow dat zijn juweeltjes van foto’s. Daar kijk ik met verstomming naar. Super mooi!
Ik vind het alle drie zeer geslaagde portretten, Willie. Een mens moet er af en toe wat voor over hebben om mooie foto’s te kunnen maken. De één heeft zijn grenzen om wat voor reden dan ook eerder bereikt dan de ander.
Een goed gevuld archief is goud waard in donkere tijden. En ik kan ’t weten … 😉