Kortgeleden verbleven we in een vakantiehuisje in Ruinen (Drenthe) vlakbij het Dwingelderveld. Bij het huisje ligt een stukje grond omzoomd door struiken en daarachter ligt een groter veld langs het bos. Tot onze stomme verbazing kwam haast elke dag een Ree daar rondscharrelen en wat gras eten, zelfs een keer met een jong erbij. Nou, dat is echt genieten hoor, voor ons tenminste wel. Vanachter de struiken keken twee reebruine ogen me aan en kon ik zelfs foto’s maken!
Je ziet de Ree denken ‘hoor ik daar iets?’.
Mooi he?
Dit was weer een paar dagen later.
Wat een mooi beest.
Hier bood de Ree me een boterbloemetje aan 🙂 Je snapt dit is een flinke crop.
Schitterend! Wat een leuke dagelijkse verrassing.
Oohh wat heerlijk, een verblijf in Drenthe. Dat mis ik nog wel hoor sinds we daar geen seizoenplek meer hebben. Zo te zien hadden jullie een daalders plekje. Dit is een prachtige serie geworden en die laatste foto…. meesterlijk.
Ik vind de eerste foto het mooist zo tussen die wazige bladeren op de voorgrond. Geeft een beetje diepte effect.
Oh je treft een ree! Dat vergoed het minder meevallen van het aantal vogels. Wat een fantastische foto’s. En al helemaal de laatste!
Hat aantal vogels viel wat tegen, begreep ik, maar dit vergoed veel… toch? 😀
Erg mooi om mee te maken en natuurlijk te fotograferen! Vooral de laatste foto is erg leuk.
Groet, Geert
Geweldig toch om telkens opnieuw door zo’n charmante gezelschap verrrast te worden.
Het leverde jou wel schitterende foto’s op Willie.
Wat een mooie foto’s, Willie. Zo’n treffen met een ree is zeker op korte afstand vaak een adembenemend en sprookjesachtig mooi momentje. De laatste foto is echt een plaatje.