wil naar buiten

We zijn gisteren teruggekomen van een midweek Dwingelderveld, een last minute boeking op het RCN park in Dwingeloo. O, wat was dat heerlijk, we zijn al vaak in die omgeving geweest en vinden het fantastisch om daar te fietsen en wandelen. Op de heenweg zijn we door het Fochteloeerveen gereden, een prachtig gebied en daar wordt de Grauwe Klauwier ook weleens gespot. De Grauwe Klauwier zien… het zal je gebeuren…!

Die maandagmiddag van aankomst op het park zijn we gelijk gaan wandelen en na het eten hebben we de fiets nog even gepakt. Op waarnemingen had ik al verschillende plekken gezien waar de GK gezien was en we besloten op onze fietstochten die plekken te bezoeken. Dinsdag stapten we af toen we een vreemd geluid hoorden, een man stopte ook en wist ons te vertellen dat dat geluid van een Draaihals was. Een Draaihals ook al zo bijzonder, geweldig om te horen. Toen ik zei dat we graag de GK zouden willen zien, vertelde hij dat we nog even door moesten fietsen en daar en daar stond een bankje en daar zou hij zitten. Nou, wij vonden het bankje en gewapend met verrekijker zaten we daar te hopen en hopen. Toen ik dacht :”Dit wordt niks.” kwam er een andere man met verrekijker en laat dat nu de Grauwe Klauwier kenner van het gebied zijn. Na weer een tijd kijken en kijken, zag hij hem verderop vliegen. En ja, toen was het zover.. verscholen in het groen zag ik hem ook.

Nou, het is een lang verhaal en om het nu niet al te lang te maken, even in het kort, alle avonden ben ik erheen gefietst, op zo’n 7 kilometer van het huisje en alle avonden heb ik hem gezien en ook kunnen fotograferen. Mijn man kwam me steeds ophalen en dan fietsten we samen tevreden weer terug naar het huisje. Ik heb er uren ingestoken maar dat ging niet ten koste van ons midweekje, wat hebben we genoten van het mooiste stukje Drenthe!

Hier kun je zijn masker goed zien,

Mooi op de rug,

Verscholen in het groen, het waaide nogal en vaak zat er net groen voor zijn kop. hier net mooi vrij.

Zonder eerst met de verrekijker te speuren krijg je hem niet in de zoeker.

Zelf houd ik erg van zo’n sfeerplaatje.

Toen ik hem hier zag, kon ik vanachter een dikke boom deze foto maken.

Anders laat ik nooit zoveel foto’s van één soort zien, maar voor mij is dit toch wel bijzonder. Ik mis het gewoon de tochtjes naar deze meneer:-)

Onze zoon en schoondochter wonen op bijna 2,5 uur rijden hiervandaan en gisteren zijn we er voor het eerst sinds half februari weer geweest. Het weer was prachtig en zodoende konden we buiten op 1,5 meter afstand van elkaar blijven. Ik vind het maar niks dat ik ze niet kan knuffelen en denk nu bij mezelf het had toch wel gekund… Maar laat ik blij zijn met die prachtige dag met elkaar. Ze wonen erg mooi met bomen rondom en er wordt in alle nestkastjes gebroed en gevoerd door kool- en pimpelmezen. Een stel koolmezen gaan al jaren in de brievenbus broeden en dat waren ze dit jaar ook van plan totdat Niels een kastje in de boom hing en direct verkozen ze dat als nestgelegenheid.

Ja, wat heeft dit nu te maken met de titel “Grutto op paal?” Nou, het is gewoon fijn dat onze kinderen ook zo genieten van alles in hun omgeving en dat het jammer is als je dat niet ziet.

Zo fietsten we vorige week in de polder en ontdekte ik deze Grutto op de paal, prachtig tegen de achtergrond van Boterbloemen en Fluitenkruid. We stapten af en ik pakte mijn camera, de vogel bleef rustig staan en ging ook steeds relaxed met de kop in de veren. En ik merkte dat heel veel mensen niets zien, die denderen maar door en dat snap ik gewoon niet. Maar ja, waar maak ik me druk om er zijn ergeren dingen in de wereld. Maar ik zou echt niet zonder deze belevingen kunnen.

Elke dag loop ik door het Weerepad en het is zover, de juveniele spechten komen af en toe met het kopje naar buiten. En ze maken een geluid… al net zo hard als de ouders. Moeder GBS weet onze tuin te vinden en komt de hele dag door naar onze pindakaaspot, we hoorden haar gisteren al om vijf uur ’s morgens. Vandaag lijkt het wel minder frequent, maar we zijn ook veel in de tuin en dat schrikt waarschijnlijk af. Een drietal foto’s laat ik hieronder zien.

Rechts op de tak pa of moe.

De foto’s zijn gecropt hoor, maar pittig he? Ik zag ook een koppie tevoorschijn komen die in het midden nog een zwarte streep heeft.

GBS is Grote bonte specht en RKK is Roodkopklauwier, zo hebben we voor verschillende vogels een afkorting. RBT is Roodborsttapuit en ga zo maar door {:-)

De Grote bonte specht houd ik nog steeds in de gaten, nu zijn man en vrouw druk met het aanslepen van voedsel. Mevrouw komt hier ook in de achtertuin om vogelpindakaas te snoepen. Nu is de pindakaas op en om nu nieuwe te bestellen bij Vivara, het kost meer aan verzendkosten dan aan de pindakaas zelf. In tuincentra wordt het alleen verkocht in de winter. We hebben nog gepelde pinda’s en manlief pakte de staafmixer, pinda’s in een hoge bak en wilde ze vermalen…ik dacht bij mezelf: “Dat kan niet goed gaan.” maar zei niks. Het ging niet goed, de staafmixer  begaf het!  En dat allemaal voor een vogel (ik was niet boos hoor). Maar manlief heeft de staafmixer weer gemaakt, hij is zo handig, en vanmorgen maar weer wat pinda’s vermalen voor de GBS.  P.S. inmiddels heb ik een nieuwe staafmixer voor mezelf gekocht.

Ik kan me heel verdekt opstellen langs het groen, de vogels worden niet gestoord door me.

In maart en april had ik een expositie in Groet in een hele leuke kleine ruimte. Anderhalve week was het open en toen werd het vanwege de coronacrisis gesloten. Ik kreeg mei en juni erbij…maar dat is ook niet haalbaar, dus gisteren hebben we de foto’s opgehaald. Jammer, wie weet volgend jaar nog een keer. Groet ligt vlakbij Hargen waar de RKK momenteel zit, de Roodkopklauwier, ik ben er nog een keer heengegaan ’s morgens om zeven uur.

Boven op een tak, speurend naar wat eetbaars,

En als je veel gegeten hebt, spuug je er weleens een braakbal uit!

De titel klopt niet echt hoor, ik vind mezelf geen soortenjager, ik ga niet het hele land doorrijden om iets bijzonders te spotten. De meeste tijd loop en fiets ik met camera bij de hand. Maar nu, maandagavond, ik ging nog even naar boven en keek op mijn computer op www.waarneming.nl en zag al snel dat er een Roodkopklauwier ( Lanius senato ) op de parkeerplaats bij Hargen zat. Een half uur rijden hiervandaan, nou toen wilde ik daar wel naartoe! Snel mijn vogelmaat een app gestuurd  en die was blij dat ik hem waarschuwde. Het was niet druk bij de vogel, afstand genoeg en ook nog gezellig met elkaar. De vogel zat ver weg en ik heb de foto’s moeten croppen, maar wat een mooie vogel is het.

Op de terugweg zag ik nog een Graspieper (Anthus pratensis ) in de polder op een hek zitten en dan is het makkelijk om met de auto te zijn. Je kunt dan dichterbij komen en deze had er geen erg in dat hij/zij op de foto gezet werd.