wil naar buiten

We zijn alweer een paar dagen terug van een korte vakantie in Engeland en het nagenieten daarvan is erg leuk. Toch popelde ik om de fiets te pakken en te kijken hoe het er in de omgeving voor staat. Hoe gaat het met de Grutto’s, zie ik al andere leuke gasten, ik hoorde dat er hier en daar jonge ganzen zouden zijn enz. Dus ondanks de koude harde wind heb ik de afgelopen dagen verschillende plekken opgezocht. Gisteren zag ik de Bruine Kiekendief vliegen, Gele Kwikstaarten en Kieviten. Vanmiddag heb ik wat foto’s kunnen maken van Grutto, Kievit en jonge Grauwe ganzen.

Poetsend,

Fier stappend,

En voedsel zoekend.

Hier een grote groep Grutto’s in een speciaal ondergelopen stukje weiland door Landschap Noord Holland. Voor het fotograferen erg ver weg, het stukje tulpenveld wilde ik erbij hebben. Bij bollenvelden denk ik altijd aan het vele gif wat daar aan vooraf gaat en nu lees ik in de krant dat er bij mensen die daar omheen wonen, ook gif in hun urine zit. Nou daar ben je klaar mee, wij wonen er ook dichtbij. Maar ik fietste vrolijk verder en kwam even later stapte ik weer af voor een Kievit.

Bijna thuis zag ik een grote Familie Grauwe Gans, ik telde zestien pullen. Erg schattig en aaibaar en ja, daar zijn veel boeren weer niet blij mee, zo blijft er altijd wat te klagen. Maar ik was er blij mee… Op zo’n klein rondje van een kilometer of vijftien stop ik heel vaak om van alles wat ik zie te genieten, dus dat kan ik het beste alleen doen 🙂

In het dorp van Bergen zit al een week een Azuurmees, gewoon in de bebouwde kom en daar smikkelt hij van pinda’s in een netje. Vanmiddag had ik tijd om daar heen te rijden en besloot dat ook maar te doen. ondanks het feit dat het onzeker is of je de vogel wel te zien krijgt. De straat waar hij regelmatig terugkomt is lang en vol met bochten, maar na een stuk gereden te hebben zag ik vogelaars/ fotografen staan, hiep hiep hoera! Mijn auto kon ik snel een plekje geven in die buurt en toen was het wachten en speuren begonnen. En daar stonden we dan ik een rij, schoolkinderen fietsten langs en vroegen wat we zagen. Niets dus…een struik met pindanetjes :-). Waardeloos voor foto’s natuurlijk, maar toen de Azuurmees na anderhalf uur kwam ging het toch van klikkerderklik, dan maar met een netje. Toch kon ik in een split moment de vogel in een boom vastleggen, wel “takkerig” maar bomen hebben nu eenmaal takken.

De Azuurmees komt het meest voor in Rusland en Azië en heeft de grootte van een Koolmees. Ik ben gek op mezen en dit is ook een pluizig schatje!

Eerst deze maar met het pindanetje.

Net voordat hij helemaal wegvloog in deze boom.

Zelf vind ik deze erg leuk ondanks de takjes, het zijn fijne takjes en geven de foto wel sfeer, bij een Kool- of Pimpelmees zou hij er niet doorkomen  ha ha. Mooie vogel he?
Thuisgekomen ben ik na een kop koffie gelijk de foto’s gaan bekijken en toen toch ook maar even een blogje gemaakt, maar wat moet ik nu eten? Zucht.

Onderstaand bericht kreeg ik van Tineke doorgestuurd, interessant om te weten, bedankt Tineke!

“De zeer zeldzame azuurmees in Bergen kwam, na 2 uur hoog in de bomen gezeten te hebben, eindelijk naar beneden en kon gefotografeerd en gefilmd worden”, aldus filmer Rick ’t Hart.

De azuurmees komt vooral voor in Rusland en centraal Azië en is de afgelopen tijd vaak als dwaalgast in Nederland waargenomen. Op de site van Dutch Birding komt men echter tot de conclusie dat het in dit geval om een zogenaamde ‘Pleske’s Mees’ gaat. Het gaat dan om een hybride kruising tussen de azuurmees en de pimpelmees. Deze vogels bezitten kenmerken van beide soorten en de zang is afwijkend.

De laatste week is al voorjaarsachtig en wat is dat heerlijk na al het grijze weer. Langs de weg bij het Heilooerbos staan allemaal Krokussen aan de voet van verschillende beukenbomen. Heel fijn om te zien en te fotograferen.

De Grutto’s komen het land ook al weer binnen en ik fiets steeds naar Weijdemeer om te kijken of ze hier ook al gearriveerd zijn. Geen Grutto’s, wel zag ik een groep Scholeksters op een eilandje. In een sloot zwom een stel Futen, er werd niet gebalst maar ze bleven dicht bij elkaar zwemmen, dat baltsen zal niet lang meer duren. Ik ben aan de slootkant gaan zitten (kwam onder de modder thuis) en heb ze zo laag mogelijk gefotografeerd.

Wat zal het leuk zijn als ik ze met jongen kan fotograferen, ik houd ze in de gaten!

Sorry hoor, maar ik baal als een stekker… Weken ben ik bezig met het fotograferen van meeuwen voor de maandopdracht van BP, ben ik te laat met insturen. Zucht! Nou ja, het is niet anders en mijn Fitbit is tevreden met alle stapjes die ik gedaan heb voor dit project. En het heeft ook wat opgebracht, zo heb ik een prachtige foto kunnen nemen van een Blauwe Reiger.

Dit is toch super, mooie lijnen en prachtig licht en op de juiste plek de Reiger.

Ook deze foto is op een andere manier weer mooi, lang leve de Blauwe Reigers!

Toch laat ik nog drie Kokmeeuwenfoto’s zien om het af te sluiten, ik heb ruim 80 goeie foto’s van de Kokmeeuwen maar dat is wat teveel om te laten zien 🙂

Kokmeeuw in de vlucht, zelf vind ik de voorste meeuw het beeld spannend maken. Wat zijn vleugels van vogels mooi, alsof het plissé is.

Toppertje!

Deze vind ik gewoon grappig, het sneeuwt heel lichtjes, de meeuw kijkt omhoog en dan die bengelende poten van de andere meeuw.