Bij het park (vijf bomen en een grasveld) heb ik een paar koperwieken ontdekt en niet alleen daar, maar ook nog langs een fietspad even verderop. De afgelopen dagen heb ik daar rondgelopen met camera in de hoop ze te kunnen fotograferen. Ze scharrelen wat op de grond en af en toe vinden ze nog wat bessen in een boom. Het is best heel lastig fotograferen, in eerste instantie vliegen ze natuurlijk weg of zitten heel hoog in de boom enz. Vanmiddag lukt het aardig met één koperwiek, deze zat op een tak en ik liep daar rustig naartoe. De camera plaatste ik voor mijn gezicht, capuchon over mijn hoofd, ik leek geen bedreiging meer te zijn :-).
De beginfase, ver weg op de grond. Ik ben toch maar even door de knieën gegaan.
Dit lijkt er meer op, de kleuren en takjes zijn wel heel fijntjes.
Stapje voor stapje dichterbij!
En nog een stapje…
Teruglopend naar huis zag ik er nog een in een boom, de zon stond daarop en ik vind de foto’s lang zo mooi niet als deze. Een zonnetje is fijn, voor de fotografie vaak niet.
Mooie serie, vooral de laatste foto,en leuk om te lezen hoe je deze schuwe vogel hebt benaderd.
Mooie vogels zijn het.
Wat een prachtig gekleurd beestje in bruintinten.
Leuke serie en herkenbare tekst, Wil 😉
Groeten, Larry