Ruinekerk Nieuwe Niedorp

Aan de rand van de omstreeks in 1629 drooggemaakte polder Heer Hugowaard ligt het dorpje Oude Niedorp dat reeds in de strijd van de Graven van Holland tegen de Westfriezen wordt genoemd. Verscholen tussen het geboomte staat aan de Dorpsstraat de ruïnekerk, de voormalig Nederlands Hervormde Kerk van de Heilige Werenfridus. Er bevindt zich een gemeentelijke begraafplaats aan de west en noordzijde, welke in de vorige eeuw werd uitgebreid waardoor het natuurlijke aspect van een terphoogte verloren ging. De kerk stamt uit het midden van de 13de eeuw en is toen van steen gebouwd op een terp. In de 14de eeuw werd de kerk weer afgebroken want het veen klonk in en de kerk verzakte. De toren bleef staan en de kerk werd nieuw opgebouwd. Men maakte sleuven tot een 10 tal centimeter boven de veenlaag hetgeen een diepte betekende van 180 centimeter beneden de bovenzijde van de vloer. De fundatie werd ook nu niet onderheid. Men stortte eenvoudig het afgekomen puin van het eerste kerkgebouw in deze sleuven en stampte dat vast aan. In de 15de eeuw werd er meer ruimte gevraagd en werden er 2 zijbeuken aangebouwd. De ingang van de kerk zat toen aan de westkant van de kerk. Maar de kerk bleef aan verzakking onderhevig. Kort na de Reformatie (laatste kwartaal 16de eeuw) moest hij alweer gerestaureerd worden. De kerkmuren die nu zichtbaar zijn, zijn gebouwd in 1648, als een gotische pseudo basilliek, en gebruikt als protestantse kerk, met aangebouwd koor. In 1738 moest de toren afgebroken worden (allemaal vanwege het inzakken van de grond en het inklinken van veengrond) en kwam er op de oude fundering een nieuwe toren. Dit ging nogmaals fout en in 1800 ging de spits eraf en enkele jaren later hierdoor ook de zijbeuken. In 1814 werd de gehele toren eraf gehaald en vervangen door een licht houten torentje aan het westelijke gedeelte van de kerk. De laatste restauratie was in 1953/1954.

Helaas sloeg 3 april 1977 het noodlot toe en door de blikseminslag ging de kerk grotendeels verloren. Bij deze brand ging de preekstoel uit 1672 verloren; een eeuwenoude Hugenotenbijbel kon wel worden gered.

ruinekerk

ruinekerk

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

ruinekerk

 

Een selectie, maar toch nog wel veel foto’s, ach ja, voor een keer….

 

8 reacties

Onderweg

Elke dag loop ik wel een rondje in het dorp, de polder of de duinen. Meestal heb ik mijn camera bij me, je weet immers maar nooit wat je tegenkomt. Voor mij was het een verrassing toen ik op het Kwakelpad twee Roodborsttapuiten zag in het riet. Normaal gesproken zie ik daar in het voorjaar en zomer verschillende rietvogels en in de sloot wat eenden. De eerste keer dat ik ze zag had ik geen camera bij me maar de volgende keren daarna natuurlijk wel. Het was verdraaid lastig om ze vast te leggen, maar uiteindelijk lukte het wel.

 

RBT

Het enigszins verroeste bord kleurt wel bij het mannetje.

 

RBT

Hier de vrouw in een pluim. Het zijn toch vogels die in de duinen of heide gezien worden, maar in de polder… of zie ik dat verkeerd?

 

Tijdens een wandeling hier dichtbij huis zag ik een Koperwiek, die had ik de hele winter gemist. Superblij om hem/haar te zien.

Koperwiek

 

In de sloot zwom een Kuifeend, omgezet naar zwart/wit vond ik hem wel mooi.

Kuifeend

 

Het is zulk mooi weer deze week, dus ik besloot maandag de fiets te pakken en de polder rond te fietsen. Er worden alweer Grutto’s gespot maar deze zijn hier nog niet  gearriveerd. Wel zwommen er verschillende paardjes Fuut die elkaar het hof maakten. Een paar keer ben ik de fiets afgestapt en geprobeerd dat te fotograferen. Het is alleen wel bloedlink om daar laag bij de vaart langs de weg te gaan knielen of zitten. De auto’s rijden zo hard en het is zo smal, ik vond het verstandig om daar niet teveel werk van te maken. Hieronder is een van de Futen.

 

Fuut

En dan tot slot gistermiddag een wandeling in de duinen en daar waren veel Roodborstjes die zongen dat het een lieve lust was.

 

Roodborst

 

Ik vind ze zo leuk en neem altijd de moeite om ze te fotograferen. Hier is het licht zo mooi, fijne kleuren in de omgeving! Ook hoorde ik verschillende Grote Bonte Spechten, er waren vinken, boomkruipers en staartmeesjes. Er liepen veel vogelaars die allemaal genoten van het mooie weer en de vogels. In de Karpervijver aldaar, ligt al jaren een omgevallen boom en elke week zie ik daar Grote Zaagbekken. Het is een uitdaging om daar een fatsoenlijke foto van de nemen, maar ik probeer het steeds weer. Het is een takkenbende maar hij staat erop 🙂

 

Grote Zaagbek

 

Het is een wintergast, nog even en die zijn ook weer vertrokken, maar we krijgen er weer andere vogels voor terug, leuk!

9 reacties

Koolmees in de regen.

Na de Ringmus nu de Koolmees in de regen.

 

Koolmees

 

Koolmees

 

Koolmees

 

Vandaag zag ik staartmezen in de achtertuin, hopelijk komen ze nog vaker zodat ik ze kan fotograferen.

7 reacties

Ringmus in de regen.

De achtertuin, de weilanden, alles is door en door nat. Vandaag, maandag ,schijnt de laatste regendag deze week te zijn, het wordt kouder en droger! Vanmorgen heb ik toch maar een rondje gelopen, de hele dag in huis is niet goed voor me :-). Er was geen mens op straat, niemand hoorde me zingen ‘ I am singing in the rain’, ik werd er zelf wel vrolijk van. Na de lunch besloot ik schuil in de garagedeur te gaan zitten, camera op statief, dik vest aan, plaid op schoot en de vogels konden komen.

 

ringmus

 

Om het donkere weer nog meer te benadrukken heb ik een stop onderbelicht.

 

ringmus

 

De achtergrond is de haagbeuk en dat kleurt mooi bij de ringmus.

 

 

8 reacties

St. Mary the Virgin in Warbleton/ Heatfielt, Sussex

Vervolg vorige blog. Na een week Norfolk reden we naar Sussex waar we in een dorpje een mooie huisje hadden gehuurd. De omgeving was prachtig, vooral om te lopen, wat Marianne duur kwam te staan, zij struikelde over een veter en brak haar arm en heup, vreselijk. Dat werd een ziekenhuisopname voor haar, maar wij zijn toch maar blijven genieten, je bent er dan toch. Zo liepen we vanuit het dorpje langs de weg richting een mooie oude kerk uit de dertiende eeuw. Terug konden we door de weilanden richting het huisje lopen, werkelijk schitterend.

Van de kerk, St. Mary the Virgin, laat ik wat foto’s zien en natuurlijk het bijbehorende kerkhof.

St. Mary the Virgin

 

St. Mary the Virgin

 

St. Mary the Virgin

 

St. Mary the Virgin

 

St. Mary the Virgin

 

St. Mary the Virgin

Natuurlijk ging ik ook op zoek naar een vogel, hier een Putter.

St. Mary the Virgin

Mooi zo in de natuur.

roodborst St. Mary the Virgin

Roodborst.

St. Mary the Virgin

 

St. Mary the Virgin

Vooraanzicht.

St. Mary the Virgin

En na al die oude graven een gedeelte met nieuwe, leven en dood blijven doorgaan.

We hadden ook een ontmoeting met een koster, caretaker, hij nodigde ons uit om samen de toren in te klimmen en zo van het uitzicht te genieten, dat was echt super!

 

ps. met Marianne gaat het weer goed!

8 reacties