Ik laat nog wat foto’s zien die ik laatst gemaakt heb.
Allereerst de glanskop
De Heggenmus, de foto is niet in eigen tuin genomen, maar daar zie ik deze soort bijna elke dag, gisteren zelfs met zijn tweeën.
De Vinken lijken nu wel uit de achtertuin verdwenen, op weg naar het hoge noorden?
Deze is ook niet in eigen tuin genomen, maar ze zitten er wel en ze vliegen in en uit de nestkast,
De Koolmees, je hoort en ziet ze overal.
7 reactiesHieronder een drietal foto’s van eenden. Ik heb ze in de duinen vanachter een kijkscherm gemaakt op verschillende dagen. Dus het licht was elke keer weer anders en dat maakt het wel leuk vind ik.
Een Meerkoet in warm licht, de bruine tinten in het water komen van het riet dat daar groeit.
Een Kuifeend, net weer opgedoken uit het water, je ziet de waterfilm nog op zijn kop zitten. Mooie eendjes zijn het, maar erg schuw is mijn ervaring.
De Slobeend, in hetzelfde water genomen maar dan in het tegenlicht.
7 reactiesDe laatste tijd gaat het niet helemaal jofel met me, dokter, specialist, nare onderzoeken en heel veel pillen. Maar ik heb nu zowaar even zin om een blogje te maken, een blogje met wat foto’s van de Grote bonte specht. De foto’s zijn eerder vanuit een hut gemaakt.
De lucht is niet mooi maar de vogel met de opgezette kopveren is dan wel weer leuk.
Er zaten wat gaten in de boomstam met wat vogelvet en dat waarderen de vogels wel. Overigens heel weinig vet, net voldoende om ze te lokken.
Kiekeboe!
Zelf vind ik dit de mooiste, mooie stam en mooi licht.
In onze achtertuin zitten nog veel vogels en daar geniet ik van. Vorige week zat er zelfs een Keep tussen de Vinken en vanmorgen bracht een Tjitjaf een bezoek, dat gebeurt zelden. De Kool-en Pimpelmezen vliegen achter elkaar aan en de Pimpels hebben het nestkastje weer ontdekt achter in de tuin. Verder Heggenmus, Roodborstje, Merels, Huis- en Ringmus, Winterkoning en Turkse tortels. Vorige week vloog er een Citroenvlinder en Kleine Vos, op naar de lente!
9 reactiesGisteren vloog er een vink tegen het kamerraam, een doffe klap en daar zat hij versuft op het straatje. Hij ademde nog wel maar veel beweging zat er niet in. Gelukkig bewoog hij zijn koppie na verloop van tijd, geen gebroken nek. Nou ja,als dat het geval was geweest, dan was hij natuurlijk al dood. Geloof het of niet, het heeft drie uur geduurd voordat hij wegvloog. En wij maar waken of er geen kat aankwam…
Ik wilde bij deze mededeling een foto van een vink plaatsen en merkte dat ik er heel weinig foto’s van heb. Niet interessant genoeg? Ze zijn toch erg mooi om te zien.
De foto is twee jaar geleden in januari in de achtertuin genomen.
Aan de rand van de omstreeks in 1629 drooggemaakte polder Heer Hugowaard ligt het dorpje Oude Niedorp dat reeds in de strijd van de Graven van Holland tegen de Westfriezen wordt genoemd. Verscholen tussen het geboomte staat aan de Dorpsstraat de ruïnekerk, de voormalig Nederlands Hervormde Kerk van de Heilige Werenfridus. Er bevindt zich een gemeentelijke begraafplaats aan de west en noordzijde, welke in de vorige eeuw werd uitgebreid waardoor het natuurlijke aspect van een terphoogte verloren ging. De kerk stamt uit het midden van de 13de eeuw en is toen van steen gebouwd op een terp. In de 14de eeuw werd de kerk weer afgebroken want het veen klonk in en de kerk verzakte. De toren bleef staan en de kerk werd nieuw opgebouwd. Men maakte sleuven tot een 10 tal centimeter boven de veenlaag hetgeen een diepte betekende van 180 centimeter beneden de bovenzijde van de vloer. De fundatie werd ook nu niet onderheid. Men stortte eenvoudig het afgekomen puin van het eerste kerkgebouw in deze sleuven en stampte dat vast aan. In de 15de eeuw werd er meer ruimte gevraagd en werden er 2 zijbeuken aangebouwd. De ingang van de kerk zat toen aan de westkant van de kerk. Maar de kerk bleef aan verzakking onderhevig. Kort na de Reformatie (laatste kwartaal 16de eeuw) moest hij alweer gerestaureerd worden. De kerkmuren die nu zichtbaar zijn, zijn gebouwd in 1648, als een gotische pseudo basilliek, en gebruikt als protestantse kerk, met aangebouwd koor. In 1738 moest de toren afgebroken worden (allemaal vanwege het inzakken van de grond en het inklinken van veengrond) en kwam er op de oude fundering een nieuwe toren. Dit ging nogmaals fout en in 1800 ging de spits eraf en enkele jaren later hierdoor ook de zijbeuken. In 1814 werd de gehele toren eraf gehaald en vervangen door een licht houten torentje aan het westelijke gedeelte van de kerk. De laatste restauratie was in 1953/1954.
Helaas sloeg 3 april 1977 het noodlot toe en door de blikseminslag ging de kerk grotendeels verloren. Bij deze brand ging de preekstoel uit 1672 verloren; een eeuwenoude Hugenotenbijbel kon wel worden gered.
Een selectie, maar toch nog wel veel foto’s, ach ja, voor een keer….