Een aantal maanden geleden werd ik gevraagd om mee te werken aan het boek ‘ De beste vogelgebieden van Nederland’. Een drietal vogelplekken heb ik beschreven en een daarvan was de parkeerplaats Hargen aan Zee. Deze ligt in de duinen vlakbij de zee ( de naam zegt het al ) en daar kun je mooie vogels tegen komen, vooral tijdens de trektijd. Naast roodborsttapuit, grasmus, graspieper, tapuit, nachtegaal, torenvlak, kwikstaartjes, putter, heb ik daar ook de bontbekplevier, kleine plevier, goudplevier, morinelplevier, roodkopklauwier en roodmus gespot. Mooi stekkie dus.

Een paar weken geleden ben ik daar naartoe gereden en trof daar een stelletje Bontbekplevier die daar elkaar het hof aan het maken waren. Het is natuurlijk een gevaarlijke plek om een nestje te maken met al die auto’s.

Toen ik de twee zag, heb ik de auto geparkeerd en rustig de deur uitgegleden, languit en na een poosje lukt het de vogel op de foto te zetten. ( twee dagen hoofdpijn vanwege die houding)

 

Parmantig stappend en ik was niet de enige fotograaf…

 

 

Ook waren er een paar Heggenmussen aan het zingen, dit soort staat nog niet in mijn opsomming bovenaan.

 

 

De achtergrond is in de duinen vaak zo mooi vind ik, beetje gewolkt.

En dan als laatste een Grasmus.

 

Tevreden kon ik naar huis rijden.

p.s. het boek is uitgebracht voor degene die belangstelling heeft 🙂

10 reacties

Mijn vorige blog ging over mijn ‘vangsten’ op het Kwakelpad. De avond erna ben ik er weer naartoe gefietst en laat ik nu een Blauwborst voor mijn lens krijgen. Niet dat zo’n vogel al klaar zit voor me hoor, het is een tijdje heen en weer lopen en luisteren en kijken.

 

Ik was al van plan om een keer voor de Blauwborst op pad te gaan, maar ik kan het op het fietsje af, super. Terwijl ik op het pad knielde om hem te fotograferen, vloog uit het riet de Bruine Kiekendief op.

 

 

 

Dat Kwakelpad is toch wel een goede plek om deze tijd van het jaar. Omdat ik de smaak te pakken kreeg, besloot ik gisteren op tijd warm te eten en terwijl mijn man zich over de afwas ontfermde, liep ik alweer op het Kwakelpad. En dit keer kon ik de Gele Kwikstaart op een paaltje vastleggen!

 

 

En geloof het of niet, even verderop zat toch weer de Bruine Kiekendief op een hek… Ik begon helemaal in mezelf te praten “hoe pak ik dit aan’ ? Kruipend achter mijn fiets, op de knieën, klik klik. Poeh…

Ik weet het het bruine stuk hekwerk is niet mooi, maar ik durfde echt niet te gaan staan voor een betere foto en de staart wilde ik niet ‘afsnijden’ voor de foto.

Deze keer zag ik niet veel Rietzangers maar deze in het Fluitenkruid is wel leuk.

 

En ja hoor, tot slot, de BB liet zich nog heel even zien!

 

8 reacties

Dinsdag, na thuisgekomen te zijn van mijn vrijwilligerswerk, wilde ik even een frisse neus halen. Na een kop koffie besloot ik naar het Kwakelpad te fietsen en te kijken of er nog wat te doen was op vogelgebied. De Rietzangers lieten zich horen en omdat ze regelmatig wat naar boven in het riet te klimmen, kreeg ik de gelegenheid foto’s te maken.

 

Ze zingen en krassen zo mooi.

 

Gekaderd door de stengels.

 

De Rietgors liet ook van zich horen.

Met de fiets aan de hand liep ik weer terug en zag links in het land de Tureluur. Dus ging ik in de ‘Wilhouding’ die kant op, die houding is laag bij de grond richting vogel lopen. Schuilend achter Fluitenkruid kon ik een paar foto’s maken.

 

Met de minuut werd ik vrolijker, dit was toch wel een mooie vangst, wat rietvogels en een steltloper! Verder teruglopend speurde ik naar een eventuele Gele Kwikstaart, die zag ik niet, maar wat zat daar op een paal???? Niet normaal…gewoon een Bruine Kiekendief…rustig de fiets op de standaard gezet, ‘ in de Wilhouding’ weer achter Fluitenkruid en ja hoor gelukt!

 

Super he?

8 reacties

Vervolg op de vorige blog, met dit keer de Kemphaan in de hoofdrol. Een doodenkele keer zag ik een  Kemphaan en nu bij boer Murks in Wommels heel veel. Geheel onverwachts kwam er een grote groep aanvliegen, wauw ik wist niet wat ik zag.

Als broedvogel bijna uit ons land verdwenen. Op trek hoogste aantallen in maart-april en in juli. Grote concentraties in Friesland (voorjaar). Overwinteraars concentreren zich met name in Zeeuws-Vlaanderen.

Je ziet’ grote concentraties in Friesland, we waren daar op het goede moment, lang leve Friesland. (Dit even voor Jan). Als je geen vogelaar bent, wordt je gek…wat zie ik…ze zijn allemaal verschillend van kleur…help. De donker gekleurde mannetjes zijn dominante ‘honkmannetjes’, er zijn ook ‘randmannetjes’ en ‘satellietmannetjes’ die zijn laag in rang. Nog niet lang geleden is er ontdekt dat er een type mannetje is, die eruit ziet als een vrouwtje, de ‘faar’, deze heeft geen last van de agressieve mannetjes en kan zo met de hennen paren zonder schermutselingen.

 

 

 

Satellietmannetje, laag in de pikorde te zien aan de witte kop en kraag.

 

Ik gok op een ‘randmannetje’ een stuk donkerder maar nog geen zwart.

 

Wat vrouwtjes bij elkaar.

 

Rustend op het dijkje, links achter een molen.

 

Even een poetsbeurt.

 

En weer verder foerageren.

 

Ook weer een licht exemplaar op de voorgrond.

 

Als laatste nog een vliegbeeld.

Je kunt je voorstellen dat dit toch wel een hele belevenis was, dit zal niet zo gauw meer gebeuren.

 

 

12 reacties

Vorige week hebben we met zijn drieën in een hut van boer Murks in Wommels, Friesland gezeten. Vier jaar geleden zijn we daar ook geweest maar toen was het allemaal nog anders. De boer had een hut bij een stukje plas/dras en daar kon je de Grutto’s en Kluten fotograferen. Verder gaf je de boer een paar tientjes die ten goede van de weidevogels kwamen. Nu is het commercieel geworden, heet het Gruttoland en staan er vier hutten waarvan er drie verhuurd worden voor €76,00. Ook dit komt ten goede van de weidevogels en wij wilden daar wel gebruik van maken. De plas is veel groter geworden, de vogels zitten veel verder weg en dat vonden we erg jammer. De zijkanten en voorkant heeft een open rand waardoor je lens steekt, het was me toch een partijtje koud met de harde wind om de oren. De Kluten kwamen wel dichtbij en daar heb ik verschillende keren de paring van kunnen vastleggen.

 

Even goed poetsen voordat ik naar het vrouwtje stap.

 

Ja, op haar heb ik een oogje!

 

Het vrouwtje ligt een tijdlang plat in het water en het mannetje tut er wat omheen.

 

En eindelijk is het zover.

Er waren twee Tureluurtjes en ook zij gingen paren.

 

Deze liep vlak voor hut langs om later aan de zijkant het vrouwtje te ontmoeten.

 

 

De grote verrassing waren de Kemphanen die in een grote groep aan kwam vliegen. Ik zie zelden of nooit Kemphanen en nu zoveel tegelijk, super. De volgende blog laat ik daar wat foto’s van zien.

5 reacties