Afgelopen vrijdag zijn we thuisgekomen van een week Texel. Het had in maart moeten gebeuren, maar was vanwege corona uitgesteld tot november. We logeerden in De Koog op een park van Landal. Het weer was echt prima, zo konden we elke dag fietsen en wandelen. Van tevoren hadden we een boekje aangeschaft waarin de meest fotogenieke plekken staan op Texel. En zo kwamen we op het idee om naar ’t haventje van Sil te gaan net onder De Cocksdorp.
Wat een gave plek! De eerste keer was het laag water en heb ik me vermaakt met de Bonte Strandlopers (Calidris alpina) die daar aan het foerageren waren.
Tot de “knieën” in de blubber.
Er was genoeg te vinden!
Hierboven twee Kanoeten (Calidris canutus) met aan weerskanten de Bonte Strandloper.
Op een van de palen zag een prachtige Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus0).
Omdat we het zo’n leuke plek vonden zijn we er nog een keer naartoe gereden, dit keer andere omstandigheden, het was vloed en de lucht wat grijzer.
Maar o, wat was ik blij verrast met de Sneeuwgorzen( Plectrophenax nivalis) die daar foerageerden! Thuis had ik al gezegd: “Als ik de Sneeuwgors of Strandleeuwerik zie, ga ik trakteren.” Drie Sneeuwgorzen (Plectrophenax nivalis) hoe mooi wil je het hebben?
Wat een verschil in kleur he? Ik zou ze weleens in de zomer op IJsland willen zien, dan zijn ze zwart/wit van kleur.
Zo mevrouw, wat doet u daar…?
Even mooi poseren.
De fotograaf 🙂 en het gebak was heerlijk!
