wil naar buiten

Ja, in deze spannende tijden ben ik blij dat ik nog kan genieten van de vogels. Twee dagen geleden hoorde ik weer voor het eerst de Tjitjaf in het dorp. En gisteren tijdens een wandeling met mijn dochter in het Geestmerambacht hoorden we er een heleboel. Eind vorige week werden we gebeld door een vriend die vertelde dat er een veel Grutto’s in de Kalverpolder bij Zaandam zaten. Manlief en ik zijn er heengereden en wauw wat een mooi gezicht, honderden Grutto’s. Op waarneming stond dat het er 1700 waren, machtig mooi! Ik zal wat foto’s plaatsen hieronder, hopelijk worden jullie de Grutto’s nog niet zat :-).

Ze waren aan het rusten en foerageren en soms vlogen ze de lucht in,

Gistermiddag telde ik zo’n 82 Grutto’s bij waterberging Weijdemeer. Ze verzamelen zich op het schelpeneiland samen met Scholeksters, Kieviten en een enkele Tureluur. Heel voorzichtig ben ik laag bij de grond wat dichterbij geslopen en op een zitmatje gaan zitten en zag ik onderstaand beeld.

Na een tijdje zo gezeten te hebben, dacht ik: “Gaat er nog wat gebeuren?” En ja, er kwam wat leven in de brouwerij, gelijk met een groep scholeksters vlogen ze een rondje door de lucht om later weer op het eiland neer te strijken. Later zag ik een Buizerd in de lucht cirkelen waarschijnlijk kozen ze daarom het luchtruim.

En zo kon ik weer tevreden naar huis toe lopen!

Gisteren ben ik naar het waterbergingsgebied gelopen om te kijken hoe het met de Grutto’s staat. Bij een grote groep Scholeksters zag ik één Grutto, dus het begin is er. Verder lopend heb ik me bezig gehouden met een Blauwe Reiger die visjes aan het vangen was. Ik zat op de grond en werd niet veel later belaagd door een loslopende hond. Er mogen daar geen honden komen omdat het een vogelgebied is. Maar veel bazen kunnen niet lezen en geen plaatjes kijken, want er staan genoeg borden. Het was een grote drukke hond die om me heen rende en niet luisterde naar de baas. Ik bleef “rustig” zitten want anders…. ik piepte nog wel: “Dit vind ik niet fijn”.
Nou ja, in ieder geval besloot ik daarna richting huis te gaan, mijn broek zat al onder de modder van al die nattigheid en prut. Camera opgeborgen en hupsakee, doch niet veel later kwam ik twee baltsende Futen tegen en besloot het spul weer tevoorschijn te halen, in de prut te gaan zitten (volgende keer een plastic zak meenemen) en ja hoor ik heb leuke foto’s kunnen maken. Daar wordt een mens blij van!

Het gedraai van de koppen enz. is zo’n gaaf gezicht.

Ik hoopte erop dat ze beide in dit rood spiegelende water zouden baltsen. Het rood kwam van een huis waar de zon op scheen.

Toch nog wat rood in de rechterbovenhoek.

Ik hoorde net om 18.15 uur de Merel uit volle borst zingen! Een beetje ‘gepruttel’ had ik al gehoord maar dit was top om te horen en dat met storm en regen.

Snel een foto uit het archief gehaald.