wil naar buiten

Als je op het strand bij IJmuiden staat en je kijkt naar links dan zie je deze hoogbouw. Volgens mij is het Zandvoort aan Zee.

En als je voor je kijkt of naar rechts dan zie je, als je een beetje geluk hebt, allerlei leuke steltlopers.

Zoals deze twee bonte strandlopers die lekker aan het dutten waren. Wat een droppies he?

Hier met zijn drieën wat dichter bij elkaar en ze hebben je in de gaten hoor! Er was ook een groep drieteenstrandlopers, een zilverplevier en bontbekplevieren. Verrassend was de houtsnip die langs vloog en misschien minder verrassend maar ook super, waren de goudhaantjes. Dit heb ik niet kunnen fotograferen maar het zien is ook genieten!

Ja, het is toch nog gelukt om de roodpootvalk te fotograferen. Dinsdagmiddag, na het werk in De Hoep, ben ik opnieuw  de duinen ingegaan. Na een tijd op de plek waar de vogel eerder was gezien, gestaan te hebben, kregen we een tip van een man dat de vogel verderop zou zitten. Dus fietsten en liepen de vogelaars die kant op en daar vloog  de roodpootvalk. Ontzettend aardig van zo’n man!
Het was een schitterend gezicht hoe de vogel libellen ving en opvrat. Dat ging maar door en door en voor het opvreten ging de vogel hoog op een kale tak zitten. Erg hoog voor mijn 400mm, maar met wat croppen kun je toch zien hoe mooi deze sporadische gast is. Het vliegen ging ook heel gracieus, het was een lust voor het oog. Samen met de andere vogelaars was het genieten en kon ik met een voldaan gevoel naar huis gaan.

Hier met een paardenbijter in de poten. Eet maar lekker je buik vol en ik wens je een goede reis naar het zuiden!

Vorige week zat er alle dagen een roodpootvalk in de duinen bij Castricum en er werden ook nog mooie foto’s van deze vogel genomen. Elke dag kijk ik op www.waarneming.nl en daarom wist ik dat. Nu ben ik geen soortenjager maar hier werd ik een beetje hebberig van. Ook omdat het in de duinen was, want wandelen in dat gebied is heel plezierig.
Zaterdagochtend begon het toch echt te kriebelen en heb ik Marcel een berichtje gestuurd met de vraag of hij mee wilde. En zo geschiedde… We hebben de auto bij De Hoep geparkeerd en een flink stuk gelopen naar DE plek. De vogel was vaak gefotografeerd op een dode boom en onder die dode boom stonden fotografen… vlak onder die dode  boom. Als je een beetje verstand hebt, weet je dat de vogel daar dan niet gaat zitten. Nou dan heb je het snel bekeken en liepen we nog wat verder de duinen in. Op de terugweg stond het “spul” nog onder de boom en er was zelfs een bankje neergezet.
Maar ik had nog een optie voor ons beiden, de ijsvogel! Vol goede moed zijn we daar naartoe gegaan en meneer zat al klaar op een stok boven het water! Nou, hoe mooi wil je het hebben?

Nu snap je de titel “braakbal”.

Een hele grote.

Daar gaat het en dat zal wel opluchten.

Het was erg gezellig bij de Karpervijver. Een fotograaf die de ijsvogel met vis had kunnen fotograferen, mijn neef kwam ook nog langs met zijn verrekijker en zo zagen we samen de havik overvliegen.

’s Avonds las ik dat de roodpootvalk toch geweest was aan het eind van de middag en zondag ook nog een keer. Tja, nu weet ik het niet meer hoor, ik kan daar niet de hele dag gaan staan, er zijn nog andere dingen in het leven.

6 reacties

Op het strand bij de Hondsbossche Zeewering liepen drie drieteentjes. En ik vroeg me af of het de moeite was om alles in orde te maken om ze te fotograferen. Want ja, het vliegt zo weer weg en als het de enige zijn. Maar ik ben dol op deze vogels en heb het bakblik gepakt, rijstzak erop en daar de camera weer opgezet. Op handen en knieën de “installatie” naar de vogels geschoven en zo heb ik de foto’s kunnen maken. Mijn broek en mouwen waren wel nat, maar in het zonnetje en een pittige wind droogde dat snel. De foto’s zijn wel flink gecropt want deze keer liepen ze niet echt de camera in.

Zo krijg je wel een strandgevoel he? Schuimende golven en drieteenstrandlopers, lekker slenteren op het strand en na afloop een bak koffie!