wil naar buiten

Ja, het is toch nog gelukt om de roodpootvalk te fotograferen. Dinsdagmiddag, na het werk in De Hoep, ben ik opnieuw  de duinen ingegaan. Na een tijd op de plek waar de vogel eerder was gezien, gestaan te hebben, kregen we een tip van een man dat de vogel verderop zou zitten. Dus fietsten en liepen de vogelaars die kant op en daar vloog  de roodpootvalk. Ontzettend aardig van zo’n man!
Het was een schitterend gezicht hoe de vogel libellen ving en opvrat. Dat ging maar door en door en voor het opvreten ging de vogel hoog op een kale tak zitten. Erg hoog voor mijn 400mm, maar met wat croppen kun je toch zien hoe mooi deze sporadische gast is. Het vliegen ging ook heel gracieus, het was een lust voor het oog. Samen met de andere vogelaars was het genieten en kon ik met een voldaan gevoel naar huis gaan.

Hier met een paardenbijter in de poten. Eet maar lekker je buik vol en ik wens je een goede reis naar het zuiden!

7 reacties

Vorige week zat er alle dagen een roodpootvalk in de duinen bij Castricum en er werden ook nog mooie foto’s van deze vogel genomen. Elke dag kijk ik op www.waarneming.nl en daarom wist ik dat. Nu ben ik geen soortenjager maar hier werd ik een beetje hebberig van. Ook omdat het in de duinen was, want wandelen in dat gebied is heel plezierig.
Zaterdagochtend begon het toch echt te kriebelen en heb ik Marcel een berichtje gestuurd met de vraag of hij mee wilde. En zo geschiedde… We hebben de auto bij De Hoep geparkeerd en een flink stuk gelopen naar DE plek. De vogel was vaak gefotografeerd op een dode boom en onder die dode boom stonden fotografen… vlak onder die dode  boom. Als je een beetje verstand hebt, weet je dat de vogel daar dan niet gaat zitten. Nou dan heb je het snel bekeken en liepen we nog wat verder de duinen in. Op de terugweg stond het “spul” nog onder de boom en er was zelfs een bankje neergezet.
Maar ik had nog een optie voor ons beiden, de ijsvogel! Vol goede moed zijn we daar naartoe gegaan en meneer zat al klaar op een stok boven het water! Nou, hoe mooi wil je het hebben?

Nu snap je de titel “braakbal”.

Een hele grote.

Daar gaat het en dat zal wel opluchten.

Het was erg gezellig bij de Karpervijver. Een fotograaf die de ijsvogel met vis had kunnen fotograferen, mijn neef kwam ook nog langs met zijn verrekijker en zo zagen we samen de havik overvliegen.

’s Avonds las ik dat de roodpootvalk toch geweest was aan het eind van de middag en zondag ook nog een keer. Tja, nu weet ik het niet meer hoor, ik kan daar niet de hele dag gaan staan, er zijn nog andere dingen in het leven.

6 reacties

Op het strand bij de Hondsbossche Zeewering liepen drie drieteentjes. En ik vroeg me af of het de moeite was om alles in orde te maken om ze te fotograferen. Want ja, het vliegt zo weer weg en als het de enige zijn. Maar ik ben dol op deze vogels en heb het bakblik gepakt, rijstzak erop en daar de camera weer opgezet. Op handen en knieën de “installatie” naar de vogels geschoven en zo heb ik de foto’s kunnen maken. Mijn broek en mouwen waren wel nat, maar in het zonnetje en een pittige wind droogde dat snel. De foto’s zijn wel flink gecropt want deze keer liepen ze niet echt de camera in.

Zo krijg je wel een strandgevoel he? Schuimende golven en drieteenstrandlopers, lekker slenteren op het strand en na afloop een bak koffie!

6 reacties

Toen ik vorige week in de polder reed, zag ik een tapuit op een hek zitten, voor mij aan de verkeerde kant. Dus ben ik een stukje verder gereden naar een plek waar ik kon keren. Het is daar erg smal en als je niet goed uitkijkt, lig je zo met auto en al in de sloot en daar moet ik even niet aan denken :-). De rijstbroek die ik als steun voor de camera gebruik, heb ik ruim van tevoren in het portier gelegd met de camera erop. Rustig naar het hek gereden in de hoop dat de tapuit zou blijven zitten. Deze keer had ik geluk en kon ik steeds iets dichterbij komen om de vogel mooi vast te leggen op de gevoelige plaat. Af en toe keek hij op, waarschijnlijk als hij de camera hoorde klikken. Verder ging hij rustig zijn gang, een feestje voor mij!

Bij mijn vorige upload was het het blauwe uurtje, hier het gouden uurtje.

Rekken en strekken.

Wat schudden.

Oeps… een boertje.

Niemand hoorde het toch?

Zie ik daar een lekker vliegje?

Ik heb een hele serie kunnen maken, allemaal goed gelukt. Het was ondertussen acht uur geworden, het werd al warm in de auto en het mooiste licht was geweest. Dus ben ik met een tevreden gevoel naar huis gereden en ben ik de foto’s gaan bekijken.

 

6 reacties