wil naar buiten

Meisjes en jongens… het is gelukt… mijn eerste GOUDHAAN!

 

7 reacties

Bij gebrek aan spectaculaire vogels heb ik me bezig gehouden met een Knobbelzwaan. Omdat deze, als ze geen jongen hebben, makkelijk te fotograferen is, heb alle schoonheid van dit exemplaar vast proberen te leggen.

Met zijn lange hals kon hij als een stofzuiger over zijn verenpak gaan, alle kanten op. Prachtig waren de opwaaiende veren.

Geinig beeld toch?

Dit is de afsluiter, ik heb heel veel foto’s genomen maar dit zijn er misschien net genoeg om de aandacht vast te houden. Sommige foto’s heb ik iets gecropt, verder heb ik er weinig aan gedaan. Tijdens de opnames had ik al 0,7 overbelicht en dat zag er goed uit. Als je ze warmer van kleur maakt wordt het wit zo goor en het water wat grijzer. Zo was het gewoon… op en aanmerkingen? Schrijf het 🙂

5 reacties

Afgelopen week kreeg ik van Jos van Streepen een mail met een foto van een vleermuis. Deze foto had hij gemaakt in het AWD, de vleermuis hing in een overkapping. Omdat we toch nog een keer voor de Wilde Zwaan daar naartoe wilden gaan, leek het ons ook leuk om naar de vleermuis uit te kijken. Donderdag was een prachtige dag en we hebben weer heel wat kilometers gelopen. Omdat we geen WZ zagen en ook de vleermuis niet aanwezig was, besloten we naar het strand te lopen. Er stond een pittige zuidwester…we werden gezandstraald. We gingen met de wind in de rug lopen en zagen al snel Drieteenstrandlopers. Heel voorzichtig heb ik de camera uit mijn rugzak gepakt en voor me gehouden. Ik moet er niet aan denken dat er ergens zand tussen komt. Ze waren zo super druk en renden van hot naar her….naar de zee en dan kwamen er reuzengolven…dus renden ze weer terug. Na verloop van tijd was mijn broek nat, mijn jas bleek later vol kringen van het zoute water te zitten. De flappen van mijn rugzak zwiepten tegen mijn gezicht, van het knielen kreeg ik een soort stratenmakersrug, koud dus:-) Je voelt dat je leeft en dat hoop ik nog vaak te voelen!

Een groepje van drie.

Steeds dichterbij.

Op deze foto zie je het zand voor de vogel en maar peuren en peuren.

Ik vind deze wel leuk door het bewegende water bij de poten, de vaart zit er een beetje in.

Nog even en de golven gaan over de vogel heen.

Later was er tijd voor een poetsbeurt en schudde het Drieteentje zich uit. Alle foto’s zijn met hun koppen in de wind gemaakt. Een tegenlichtopname durfde ik niet te maken vanwege de camera en het zand. Toen we thuis kwamen las ik op mijn Fitbit dat we zo’n 18 kilometer gelopen hadden! Voor de Drieteenstrandlopers heb ik ook nog gerend met bepakking op mijn rug…om negen uur lag ik op bed!

 

6 reacties

Gisteren hebben we weer een heerlijke dag in het AWD gehad. Inspannend ook, lopend naar het station, daarna met trein en bus om de ingang bij Zandvoort te bereiken. Dan zijn we aan koffie toe en daarna gaan we snel de duinen in. We vroegen aan elkaar wat is je doel? Van manlief was het doel de Wilde Zwanen… niet gezien 🙁  Mijn doel was de Houtsnip, Kuifmees, ook Wilde Zwanen enz. Ook niet gezien maar wat maakt het uit, het is genieten daar en er is altijd wel wat te zien. Erg leuk en mooi waren de Damherten, wat waren ze makkelijk te benaderen! Reinaart de Vos kwam niet tevoorschijn, jammer. Het is altijd leuk om zo’n mooi vosje te zien, ik noem het altijd de Wolf…je moet het een beetje spannend maken, niet waar? Gelukkig waren daar de Zaagbekken twee vrouwen en die vind ik bij de zaagbekken eigenlijk mooier dan de mannen. Omdat er nogal veel riet aan de waterkant stond, heb ik ze niet op ooghoogte kunnen fotograferen. Wat voor mij bijna een doodzonde is… Maar ik heb er toch leuke foto’s aan overgehouden, oordeel zelf!

Fraai punkkapsel!

Met zijn tweeën, de voorste is donkerder bruin dan de achterste.

Relaxed in het zonnetje met wat Kuifeenden ervoor.

Later heb ik nog plat op de grond gelegen bij een stuk waar geen riet was, in de hoop dat een andere Grote Zaagbek daar tevoorschijn zou komen. Dat gebeurde niet maar wie weet een volgende keer. Voldaan hebben we bij de Oase een kop koffie gedronken voordat we de reis terug weer aanvaarden. Een kilometer of zestien stond er op de GPS, prima toch?

 

5 reacties