wil naar buiten

Vanmorgen heb ik hetzelfde rondje gefietst als in mijn vorige blog, alleen nu met de telelens op mijn camera. En die had ik niet voor niks meegenomen want ik heb verschillende Grutto’s kunnen fotograferen, ze zitten weer op hekken en paaltjes. Dus dat was goed kijken en als ik een Grutto zag, afstappen en klikken maar. Een makkelijk vogel om te fotograferen en met mijn 500mm sta ik er best wel ver vanaf, dus weinig bedreigend voor de vogel.

Nummer één en ook nog een vliegje in beeld.

Bij het volgende hek nummer twee met in de achtergrond schapen.

Weer verder fietsend hoorde ik een Grutto en vermoedde de vogel op een ander hek, ik heb mijn fiets weer neergezet en ben bijna kruipend die kant opgegaan met de bedoeling een foto meer door het groen kunnen nemen.

Toch net weer even anders.

Op dezelfde plek, aan het stuntelen op de paal.

De Grutto in vlucht kon ik op een plek fotograferen bij een plas/dras plek.

Tevreden ging ik op huis aan 🙂

In mijn voorgaande blog had ik je de Tjiftjaf beloofd, nou dat kostte wat moeite:-) Ze zingen de longetjes uit het lijf maar zien is een tweede. Dan zitten ze nog eens heel hoog en vliegen van het ene vliegje naar het andere, ze moeten toch weer wat opvetten. Maar het is uiteindelijk gelukt, hieronder de Tjiftaf.

Tjitjaf

En dan ook maar de Fitis, die komt iets later in het land maar zijn nu ook aanwezig.

Fitis

Er gaat een takje over de schouder, maar voor mij niet storend, de foto heeft wel een fijn sfeertje vind ik.

En als er dan nog een Roodborsttapuit in de buurt is, dan hebben we een drietal.

Roodborsttapuit

Volgende missie is de Nachtegaal en Blauwborst, tja, of het lukt is een tweede.

Dichtbij ons huis is een klein stukje groen, een wandel- en fietspad met aan weerskanten struiken en bomen. Daar moet ik het mee doen en ik ben maar wat blij met dat gebiedje, wie het kleine niet eert….

Tijdens een blokje om eerder deze week hoorde ik de Zwartkop zingen, hoera hij is er weer, en de vrouwen zullen wel volgen, ze broeden tussen de bramenstruiken. Ik hoorde hem voluit alsof ik ernaast stond, maar zag niets. Toch na een poosje vloog hij even verderop op een tak en kon ik tussen het groen door een foto maken. Ik helemaal blij, die had ik te pakken!

Het heeft wel een fijn sfeertje zo met het groen om de vogel.

Gisteren besloot ik weer even naar het Weerepad te gaan en posteerde me bij “de” plek. Dat liep uit op veel gezellige praatjes met voorbijgangers en dat maakt het ook wel leuk. Maar daarna besloot ik toch even serieus naar de vogel te zoeken en dat is gewoon luisteren waar de vogel zit. En ja hoor, het lukt me weer om een paar foto’s te maken!

Het licht door het gebladerte maakt het ook wel weer mooi. Mijn volgende missie wordt de Tjiftjaf, wel gehoord, niet kunnen fotograferen.