Ongeveer een half jaar geleden hebben mijn dochter en ik een stuk Noord-Hollandpad gelopen Obdam- Schermerhorn. We wilden elke maand een stuk lopen van het pad, maar ik kreeg problemen met mijn rechtervoet dus ging dat niet door. Eerst dacht ik wat zomaar komt gaat ook wel weer weg, maar dat was wat optimistisch. Uiteindelijk heeft de podoloog zooltjes aangemeten en daar loop ik nu twee maanden mee. Elke keer wat verder en ik zat op zo’n 7 kilometer lopen, wat best wel aardig ging. Daarom besloot ik vorige week om weer wat verder te proberen en dan op het pad te vervolgen waar we gebleven waren. Dochter zag dat ook wel zitten en manlief bracht ons naar het begin van het pad.
De Eilandspolder met zijn rietkragen en de bloeiende weilanden, prachtig. Zo liepen we kilometers tot een punt waar we rechtsaf naar een kerkenpad zouden moeten lopen. Helaas was dit gedeelte afgesloten vanwege het broedseizoen, een stukje van misschien 100 meter, maar wat niet mag, dat mag niet. We moesten 4 kilometer omlopen om weer op de route te komen, wij maken altijd wel iets mee :-). En zo kwamen we in het dorp De Rijp, een dorp met enige huisjes een lust voor het oog, maar niet berekent op veel verkeer. Als wandelaar moet je goed oppassen om niet van de straat gereden te worden.
Dit is het begin van het dorp, een mooi plekje om een lekkere koek (door manlief ’s morgens bij de bakker gekocht) op te peuzelen. En toen maar het hele dorp doorgelopen, dan kom je in Graft en Noordeinde.
Een snoepwinkeltje nog uit vroegere tijden en daar tegenover het raadhuis van Grootschermer.
Ja, vroeger werden er wel mooie gebouwen neergezet. En zo liepen we maar verder, het weer was goed, wel een flinke en frisse wind maar ideaal om te lopen. Helemaal verder de straat uitlopend wist ik een restaurant en we besloten om daar echt wat de tijd te nemen om het pootje rust te gunnen. Maar voordat we daar waren zagen we aan onze rechterhand een kerk met bij het hek een verwijzing naar de picknicktuin daarachter.
Wauw… echt geweldig, ik werd er euforisch van, wat een plaatje. Mooie ruigtes met de zuring, boterbloemen enz. en daartussen paden gemaaid met zitjes en tafeltjes. Er staat een schuur waar je koffie of thee kunt nemen en je mag zelf weten hoeveel je er voor over hebt, het geld komt ten goede aan het behoud van de kerk. Daar hebben we geluncht en koffie gedronken en toen ieder in een hangmat gelegen.
En zo vervolgden we onze weg en genoten van de omgeving.
Het hekje links daar kwamen we door, rechts een prachtig pand, je zou er toch wonen.
Een mooi beeld in Driehuizen van Nic. Jonk.
Elke keer als we bij een doorgaande weg kwamen die voor onze ‘chauffeur’ te bereiken was, moest ik bepalen of het nog ging met mijn voet. Het ging nog goed, dus vort, we liepen weer verder nu richting de Schermer naar korenmolen De Oude Knegt.
Daar aangekomen, besloten we nog een stukje naar een doorgaande weg te lopen om daar opgepikt te worden met de auto. Tot Akersloot was nog 4 kilometer, een saaie rechte weg voor auto’s, dus dat loopt ook niet fijn en we hadden al 4 kilometer omgelopen en ta, ta we hadden 15 kilometer gelopen. Ik ben superblij dat ik alweer zover ben.
