wil naar buiten

De Groenlingen zitten in grote getallen in onze achtertuin, zondag telde ik er negentien. En dat allemaal vanwege het winterweer. Ook zijn er veel Vinken, Merels en Ringmussen en af en toe een Kramsvogel, die laatste mag van mij vaker komen. Maar nu gaat het om de Groenlingen, ze zijn zo mooi nu er sneeuw ligt, anders natuurlijk ook wel, maar nu helemaal. Het geel licht prachtig op door de sneeuw, het lijken wel gloeiende lampjes.
Zondag en maandag was er gewoon een sneeuwstorm en niet prettig om langdurig buiten te zijn. Natuurlijk heb ik wel wat wandelingetjes gemaakt, binnen zitten is zwaar werk voor me :-). En maandag besloot ik in de achterdeur van de garage te gaan zitten, warm aangekleed en de sneeuw dat naar binnen geblazen werd, heb ik later van de mat afgeklopt. En ik heb er een paar pareltjes aan overgehouden, kijk maar.

Als je goed kijkt, zie je er vier. De krentenboom is ook decoratief vind ik.

Meneer lijkt boos te kijken, maar laat ik geen menselijke eigenschappen op de vogel loslaten.

Buigend voor de wind?

Al heel wat jaren plaats ik foto’s op Birdpix. Het is begonnen met het bekijken van de vogelfoto’s om kennis op te doen van de soorten die er zijn. En op een zeker moment heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik daar foto’s gaan plaatsen. De foto’s worden gemodereerd, als het niet goed genoeg is, word je in het tijdelijke album gezet. Voldoet je foto aan het criterium kom je op de voorpagina en krijg je commentaren en als je geluk hebt nominaties. Daarna kun je nog in de Database komen, in ieder geval is het geen bagger wat je te zien krijgt.

Elke maand is er een opdracht waar je vrijblijvend aan mee kunt doen. De opdracht van januari was: Twee vogels van dezelfde soort bij elkaar op de foto.

Ik heb ringmussen geprobeerd, groenlingen, vinken, meeuwen… Vorige week maandag moest ik in Bakkum zijn en heb dat gecombineerd met een bezoek aan de wilde zwanen. Leuke foto’s gemaakt maar niet leuk genoeg voor de wedstrijd. Het zat me niet lekker en dinsdag ben ik samen met manlief naar Bergen aan Zee gereden. Manlief vermaakte zich met golven en palen enz. en ik hoopte Drieteentjes te zien. Na kilometers lopen  zag ik de eersten langs de branding vliegen en struinen. Ja, en dan moet je er twee bij elkaar hebben. Ik lag in het water en zand zo laag mogelijk, slecht voor mijn nek, wat resulteert in hoofdpijn. Maar dat neem ik voor lief, het is niet anders. Uiteindelijk had ik een paar foto’s in de pocket en zag eruit als een zwerver.

Nu laat ik eerst een foto zien van een drieteenstrandloper zwevend over het water, kun je zien hoe super snel ze zijn.

En dan de tweede foto, mooi naast elkaar.

Voldoet goed aan de opdracht.

En dan deze twee rennend naast elkaar, oogcontact met de fotograaf, mooie koude sfeer en allebei scherp.

Gisteravond, ik lag al op bed, komt mijn man de trap opgestormd… ” Wil, je bent geëindigd op de eerste plaats!” Met deze laatste foto dus, zo leuk! Nu mag ik de opdracht bedenken voor de maand februari.

Ik wil je graag wijzen op de pagina Project Vos. Veroniq gebruikt een foto van mijn hand, een Vos om na te tekenen. Ze stuurt een foto als ze weer wat gevorderd is met haar tekening. Echt zo gaaf om te zien, als je zin en tijd hebt…gewoon kijken!

Toen ik vrijdag hoorde dat het de volgende dag zou gaan sneeuwen, werd ik helemaal blij. Ik zag een pak sneeuw voor me met allemaal enthousiaste mensen daarin lopend. En natuurlijk vogels op besneeuwde takken waarvan ik dan mooie foto’s zou maken. Zaterdagmiddag tegen drieën begon het licht te sneeuwen en ik installeerde me  bij de achterdeur van de garage.  Camera op statief, dikke jas aan en muts op, plaid over mijn knieën, kom maar op vogeltjes… Nou, de sneeuw stelde niet veel voor, het krioelde niet van de vogels, maar soms heb je er maar één nodig die fijn poseert.

Toen ik deze foto maakte, wist ik het “dit is hem!”

De dag dat ik de Wilde Zwanen fotografeerde, zag ik in de Karpervijver aan de noordkant, dat het water heel mooi in het licht lag. Ik ben daar naast een boom gaan zitten en wachtte op het moment dat daar een eend in zou gaan zwemmen. Er zwommen Wilde Eenden maar ook een vrouwtje Krooneend (Netta rufina), nou zwemmen het was meer dobberen. Oogje dicht, oogje open, dus ging ik afdrukken met het oogje open, zo’n vliesje voor het oog is niet aantrekkelijk.

Dobberen in het gouden water, Dagobert Duck?

Dit is ook wel gaaf vind ik, hier hingen takken boven het water wat weer een heel ander beeld geeft.

En, ja hoor, mevrouw werd wakker!