Ik heb het voorjaar in mijn hoofd en kan dan echt niet binnen blijven. Lekker de tuin op orde maken, oude troep weg en hier en daar wat nieuwe plantjes planten. Eenjarigen plant ik pas na de IJsheiligen en dat is half mei, maar voor je het weet is het zover. De weersvoorspellingen zijn trouwens niet zo best, maar ja, vandaag was het weer prima. Daar heb ik van geprofiteerd en ik ben met de fiets naar de Waterberging gegaan om mijn geluk te beproeven. Het geluk was met me, langs de waterkant bij het fietspad liepen twee Grutto’s, de één was aan het foerageren, de ander wat aan het poetsen en later deed meneer een dutje. Wat is het toch fijn om gewoon op de grond te gaan zitten kijken en fotograferen terwijl de vogels gewoon hun gang gaan.
De snavel in het water om later tussen de veren te poetsen.
Het licht was erg mooi, wat bewolking en zon.
Wat een flexibele snavel he?
Even de kop schudden.
Dit is de vrouw, veel minder mooi van kleur. Toch is het zo wel een fijn beeld zo, de zachte tinten in het water, de rimpelingen en de Grutto in het midden.
Later lopend over het wandelpad kwam er nog een Grote Zilverreiger aangevlogen.
Aan het eind van het pad zag ik dat er een groot eiland aangelegd is in het water. Ontzettend leuk al de Grutto’s erop, ik telde er 51 stuks, verder nog 2 Kluten en wat Scholeksters.
De komende maanden zal ik regelmatig voor de Grutto’s op pad gaan en ik hoop op een uitstekend broedseizoen voor ze!
Oogcontact
En weer zoeken naar iets eetbaars.
Gevonden!
Bij deze blik smelt ik helemaal.
Lest best!
